নমস্কাৰ সকলো পাঠকলৈ। মই বায়াছ, মোৰ বয়স ৪৫ বছৰ। এইটো মোৰ প্ৰথম কাহিনী, আশা কৰো সকলোৱে ভাল পাব। এবছৰৰ আগতে মোৰ জীৱনত ঘটা এটা সঁচা কাহিনী। গল্পৰ বেশত আপোনালোকৰ বাবে এই কাহিনীটো লিখিছো। বহুদিনৰ পৰা বাংলা আড্ডা গল্প পঢ়ি আহিছোঁ। গতিকে মোৰ সকলো কাহিনী আপোনালোকক ক’ম বুলি ভাবিলোঁ।
কলেজত পঢ়ি থাকোঁতে পাৰ্থৰ লগত বিয়া হৈছিলোঁ, সেই সময়ত মোৰ বয়স আছিল ২০ বছৰ। যিহেতু আমি সৰু বয়সতে বিয়া হৈছিলো, গতিকে প্ৰতি নিশাই আমাৰ শাৰীৰিক সম্পৰ্ক আছিল। আমি ইজনে সিজনক লৈ পাগল হৈ পৰিছিলো। কলেজৰ পৰা আৰু পাৰ্থ অফিচৰ পৰা প্ৰায় একে সময়তে উভতি আহিম। গতিকে মই ঘৰলৈ উভতি আহোঁতে তেওঁ ঘৰৰ কাম শেষ কৰি দিছিল আৰু মই ৰাতিৰ আহাৰ ৰান্ধিছিলোঁ। তাৰ পিছত ৰাতি ৰাতিৰ আহাৰ খোৱাৰ পিছত আমি ঘৰৰ ভিতৰলৈ সোমাই গৈ আমাৰ শাৰীৰিক ভোক পূৰণ কৰিছিলোঁ। আমি ইজনে সিজনক সন্তুষ্ট কৰিছিলোঁ, ইজনে সিজনক সাৱটি ধৰিছিলোঁ আৰু তেনেকৈয়ে টোপনি গৈছিলোঁ। আৰু ৰাতিপুৱা, মই আগতেই সাৰ পাইছিলোঁ।
সাৰ পাই দৰাৰ নুনুটো ওলমি থকা দেখিম। সাৰ পোৱাৰ পিছত প্ৰথম কামটো কৰিম তাক ফোন কৰা। গতিকে মই তেওঁৰ নুনুটো হাতত লৈ চুমা খাবলৈ আৰম্ভ কৰিম। অলপ পিছত মই মুখত চুহি খাইছিলোঁ আৰু তেওঁ সাৰ পাই উঠিছিল। মোৰ সকলো পুৰুষ পাঠকে জানে যে এজন পুৰুষে প্ৰতিদিনে এনেকৈ সাৰ পাব বিচাৰে। মই তাৰ নুনুটো মোৰ মুখত চুহি খাম যেতিয়ালৈকে সি কামোৰ নিদিয়ে।
পাৰ্থাৰৰ সামগ্ৰীৰ সোৱাদ মোৰ বাবে সকলোৰে কফিৰ দৰে হৈ পৰিল। তাৰ পিছত মই তেওঁৰ বাবে চাহ বনাই লৈ আহিছিলোঁ। আমি দুয়ো উলংগ হৈ সকলোৰে চাহ খাম। তাৰ পিছত সকলোৰে বাবে কিছু খবৰ বনাই আমাৰ টিফিনটো পেক কৰি লওঁ। ইয়াৰ মাজতে তেওঁ নিজৰ কাম শেষ কৰি দিব। তাৰ পিছত আমি দুয়ো একেলগে গা ধুবলৈ সোমাই যাম। গা ধুওঁতে আমি ইজনে সিজনৰ শৰীৰ চেলেকি তাৰ ডিক খাইছিলো। এনে লাগিল যেন আমি ইজনে সিজনৰ ভিতৰতে দিনটো আৰম্ভ কৰিলোঁ আৰু শেষ কৰিলোঁ। তাৰ পিছত তেওঁ অফিচলৈ যাব আৰু মই কলেজলৈ যাম। এইটোৱেই আছিল আমাৰ দৈনন্দিন কাম।
তাৰ পিছত কলেজ শেষ কৰিলোঁ। মই চাকৰি বিচাৰি আছিলো। সেই সময়ত মই গৰ্ভৱতী হৈ পৰিলোঁ। ২২ বছৰ বয়সত মোৰ এগৰাকী কন্যা সন্তান আছিল, যাৰ নাম আমি কৌশনী ৰাখিছিলো। ছোৱালী এজনী হোৱাৰ পিছত মই সিদ্ধান্ত লৈছিলো যে মই ঘৰখন চম্ভালিম গতিকে মই কাম বন্ধ কৰি দিলোঁ। গতিকে ছোৱালী এজনী হোৱাৰ পিছত আমাৰ শাৰীৰিক সম্পৰ্ক অলপ কমি আহিল কিন্তু এতিয়া প্ৰতিদিনে পাৰ্থই মোক চুদিছিল। আৰু মইও তাৰ চুদা খাই ভাল পাইছিলোঁ আৰু পিছৰটোৰ বাবে অপেক্ষা কৰিছিলোঁ। এনেকৈয়ে কেইবাবছৰ পাৰ হৈ গ’ল। ছোৱালীজনী বহুত ডাঙৰ হৈছে যদিও তথাপিও আমাৰ ইজনে সিজনৰ প্ৰতি আকৰ্ষণ বাঢ়িছে। দিনক দিনে মই ডাইনী হৈ পৰিছো। আমি ইজনে সিজনৰ প্ৰতি অধিক অভদ্ৰ হৈ পৰিছো। ছোৱালীজনী ডাঙৰ হোৱাৰ লগে লগে ময়ো অধিক আগ্ৰহী চুদাচুদি হৈ পৰিছো। আৰু পাৰ্থইও মোৰ চুদাচুদি হোৱাটো ভাল পাইছিল। আমি পৰিয়ালৰ লগত বহুত ভাল সময় পাৰ কৰি আছিলো।
তাৰ পিছত দৰা আন এখন চহৰলৈ বদলি হ’ল। সেই সময়ত কৌশনীৰ বয়স ১৮ আৰু মোৰ বয়স ৪০।যাৰ দুদিন আগতে পাৰ্থই মোক এখন ৰিজৰ্টলৈ লৈ গ’ল যাতে তেওঁ যোৱাৰ আগতে মই তেওঁৰ মিষ্ট্ৰেছ হৈ তেওঁৰ লগত যৌন সম্পৰ্ক স্থাপন কৰিব পাৰো। সেইদিনা সি মোক বহুত ভালকৈ চুদিলে। পাৰ্থ আন এখন চহৰলৈ গুচি গ’ল। তাৰ পিছত প্ৰতি নিশা আমি ভিডিঅ’ কলত যৌন সম্পৰ্ক স্থাপন কৰিছিলো। মোৰ সকলো মহিলা পাঠকে জানে যে ৰেইজ পোৱা আৰু ভিডিঅ’ কলৰ মাজত বহুত পাৰ্থক্য আছে। কিন্তু আৰু কি কৰিব পাৰি? এনেকৈয়ে মোৰ জীৱনটো চলি থাকিল। পাৰ্থ বছৰত দুবাৰহে কামৰ বাবে আহিছিল, ১৫ দিনকৈ। সেই ৩০ দিন মোক প্ৰতিদিনে চুদিব। তেওঁ যোৱাৰ সময়ত আমি ভিডিঅ’ কলত যৌন সম্পৰ্ক স্থাপন কৰিছিলোঁ। এনেকৈয়ে দিনবোৰ পাৰ হৈ গ’ল।
কৈশানীয়ে কলেজত নামভৰ্তি পালে। পঢ়া-শুনাত তাই বৰ ভাল আছিল। বৰ অকলশৰীয়া অনুভৱ হৈছিল। গতিকে আমি বন্ধু-বান্ধৱীৰ লগত আড্ডা মাৰিছিলোঁ। কেতিয়াবা আমি পাৰ্টিলৈ গৈছিলোঁ। আমাৰ এটা ফেচবুক গ্ৰুপ আছিল। গ্ৰুপত প্ৰায় বহুত মানুহ আছিল। মোক গ্ৰুপত যোগ দিয়া বন্ধুজন আছিল সায়ন্তানী। সায়ন্তানীও মোৰ বয়সৰ আছিল। গ্ৰুপটোত বহু পুৰুষ-মহিলা আছিল। আমি সকলোৱে বন্ধুত্ব গঢ়ি তুলিলোঁ। আগতে আমি একেলগে পাৰ্টি কৰিছিলোঁ। পাৰ্টিবোৰত মদ পৰিবেশন কৰা হৈছিল। আগতে মোৰ বেছিভাগ দিনেই তেওঁলোকৰ লগত কটাব পাৰিছিলো। আৰু মই অকলশৰীয়া অনুভৱ কৰা নাছিলো। ভাল লাগিল। তালৈ যাওঁতে কাৰোবাক লগ পালোঁ, নাম সুদীপ্ত। সুদীপ্তৰ বয়স ৪৪ বছৰ, মোৰ বহুত ভাল বন্ধু হৈ পৰিল। মই তেওঁক বহুত ভাল পাবলৈ ধৰিলোঁ। তেওঁৰ পৰিয়ালত এজন পুত্ৰ আৰু এগৰাকী পত্নী আছিল। কিন্তু তেতিয়াও তেওঁ মোৰ লগত আকৃষ্ট হৈ আছিল। আগতে ফোনত কথা পাতি মেছেজ কৰিছিলোঁ। কিন্তু ইমানখিনি ক’ব পাৰো: প্ৰেম নাছিল, কিন্তু সুদীপ্তাৰ লগত কথা পতাৰ পিছত মোৰ আৰু অকলশৰীয়া অনুভৱ হোৱা নাছিল।
তেওঁক দেখাত আদবয়সীয়া মানুহ যেন লাগিছিল। চকুত এযোৰ ধুনীয়া চশমা। তেওঁ বেছি ক্ষীণ নাছিল আৰু বেছি মোটা নাছিল। তেওঁ আছিল অতি সু-শিষ্টাচাৰী। তেওঁ মোতকৈ অলপ ওখ আছিল। কিন্তু মই গম পোৱা নাছিলো যে মই তেওঁক ভাল পাওঁ। কিন্তু সুদীপ্তই মোক ভাল পাইছিল নেকি? মই এতিয়াও সেই কথা গম পোৱা নাই।
এদিন ছায়ন্তানীয়ে গ্ৰুপত লিখিছিল যে আমি ভ্ৰমণলৈ যোৱাৰ পৰিকল্পনা কৰিছো। আমি সকলোৱে সিদ্ধান্ত লৈছিলো যে আমি মৌছুনিলৈ যাম। শেষৰ পৰিকল্পনা আছিল আমাৰ ১০ জন যাব। কিন্তু বাকী থকা ৮ জন মানুহ আছিল দৰা-কইনা। কেৱল মই আৰু সুদীপ্তাই আমাৰ সংগীক লৈ যোৱা নাছিলোঁ। যাম নে নাযাওঁ আমি দুয়ো বুজিব পৰা নাছিলো। কিন্তু মোৰ সঁচাকৈয়ে ভ্ৰমণলৈ যাবলৈ মন গ’ল। সুদীপ্ত আৰু মই কৰা নাছিলোঁ। কিন্তু সায়ন্তানী আৰু বাকী বন্ধুসকলে আমাৰ ওপৰত জোৰ দি আমি মান্তি হ’লোঁ৷ সায়ন্তানীয়ে মোক কৈছিল যে তাই আৰু মই এটা কোঠাত থাকিম আৰু সুদীপ্ত আৰু সায়ন্তানীৰ দৰা মেহুল একেলগে থাকিব।
সেইদিনা আহিল যেতিয়া আমি ১০ জন মৌছুনিলৈ ৰাওনা হ’লোঁ৷ তাত উপস্থিত হ’বলৈ আমাৰ প্ৰায় ১২ বজাৰ সময় লাগিল। তাত উপস্থিত হৈ দেখিলো মেহুল সুদীপ্তই কাষলৈ গৈ কিবা এটা কৈছে, আৰু সায়ন্তানীয়ে মোক সিফাললৈ টানি লৈ গৈছে –
সায়ন্তনী – আমি ইয়ালৈ আহিছিলো ভাল সময় পাৰ কৰিবলৈ। বুজিছা যে দৰাৰ লগত থাকিলে ভাল হ’ব।
মই – কি কৈ আছিলা, তেতিয়া মই ক’ত থাকিম? আপুনি কৈছিল যে আমি একেলগে থাকিম।
সায়ন্তনি – মইও মোৰ স্বামীৰ লগত সময় কটাম, বুজিব। ঘৰত ইমান সময় নাপাওঁ।
মই – ঠিক আছে তেন্তে মই আনটো কোঠাতে থাকিম।
সায়ন্তনি – বাৰু, বৰ ভাল কথা। কিন্তু এটা সমস্যা আছে।
মই – কি?
সায়ন্তানি – এই ৰিজ’ৰ্টৰ আন এটা কোঠা আছে য’ত আপুনি আৰু সুদীপ্ত দা থাকিব লাগিব।
মই – তুমি পাগল হৈ গ’লা নেকি? তেওঁৰ লগত একেটা কোঠাতে কেনেকৈ থাকিব পাৰিম?
সায়ন্তনী – প্লিজ নাযাবা, মাত্ৰ এৰাতিৰ বাবেহে।
বহুত বুজাই-বঢ়াই সায়ন্তানীয়ে মান্তি হ’ল।
মই – কিন্তু সুদীপে মান্তি হ’বনে?
সায়ন্তনী – মেহুল তাইক পতিয়ন নিয়াবলৈ গৈছে। তাইক হেঁচা নিদিব, সুদীপ্তই মানি ল’ব।
অলপ পিছত আমি খাবলৈ বহিলোঁ কাৰণ সকলোৰে বৰ ভোক লাগিছিল। আমাৰ বেগবোৰ এতিয়াও বাহিৰত আছিল। খবৰ পোৱাৰ পাছত আমি চিগাৰেট খাবলৈ সাগৰলৈ গ’লোঁ৷ কোনোবাই পানী খাই থকাৰ বিপৰীতে কোনোবাই থিয় হৈ আছিল। সুদীপ্তই মোক পিছফালৰ পৰা ফোন কৰি কাষলৈ আহিবলৈ ক’লে। তেওঁ কোৱাৰ দৰেই মই তেওঁৰ ওচৰলৈ গ’লোঁ৷
সুদীপ্ত – চিগাৰেট খাবলৈ ভাল পাব নেকি?
মোক – মোক এটা দিয়া।
আমি দুয়ো চিগাৰেট মুখত লৈছিলো। সি চিগাৰেটটো জ্বলাই মোৰ মুখৰ সন্মুখত লাইটাৰটো ধৰি মোৰটো জ্বলাই দিলে।
সুদীপ্ত – সায়ন্তানীয়ে কিবা ক’লে নেকি?
মই – হয়। মেহুল দাই তোমাক কিবা ক’লে নেকি?
সুদীপ্ত – হয়, তেওঁ ক’লে। ৰিচেপচনিষ্ট এজনৰ লগতো কথা পাতিলোঁ আৰু তেওঁলোকে ক’লে যে কোঠা নাই।
মই – সেইটো শুনিলোঁ। আৰু কি কৰিব পাৰি?
সুদীপ্ত – বৰ আচহুৱা কথা মই জানো। একেলগে থকাত কিবা অসুবিধা হয় নেকি?
মই – কোনো সমস্যা নাই কিন্তু আচৰিত যেন লাগে।
কথা পাতি থাকোঁতে চিগাৰেটবোৰ শেষ হৈ গ’ল আৰু সকলোৱে ক’লে ৰুমলৈ যাওঁ। আমি এটা এটাকৈ বেগবোৰ লৈ গৈ আছিলো হোটেলৰ দাদাৰ কোঠালৈ। দাদাই আমাক থিয় হ’বলৈ ক’লে। সি সিহঁতক সিহঁতৰ কোঠালৈ লৈ গ’ল আৰু আমাৰ পাল পৰিল। কওঁ, আমি ৫টা টেণ্ট লৈছিলোঁ। দাদাই আমাৰ বেগবোৰ লৈ দেখিলে যে গছৰ ঘৰৰ দৰে বনোৱা হৈছে য’ত আৰু কেইবাটাও তম্বু আছে। আৰু বাকীবোৰ সিপাৰে আছিল। আমাৰটো সিপাৰে আছিল। আমি ওপৰলৈ গৈ তম্বুৰ ভিতৰত সোমালোঁ। ওপৰৰ পৰা সাগৰৰ কি সুন্দৰ দৃশ্য। যথেষ্ট ৰোমান্টিক ঠাই আছিল যদিও স্মৃতিচাৰণ কৰিব পৰা কাৰো লগত যোৱা নাছিলো। আমি অলপ সময় ভিতৰত বহিলোঁ, দুয়ো মৌন হৈ ফোনত কথা পাতি আছিলো।
সুদীপ্ত – ৰাতিপুৱাই ইয়ালৈ আহিছিলো কিবা কাম কৰিবলৈ। আমি সকলোৱে সোনকালে সাগৰলৈ যাম, গতিকে মই সলনি হোৱা নাছিলো।
মই – ঠিকেই কৈছা, মই সময় নষ্ট নকৰি সলনি কৰিলোঁ।
সুদীপ্ত – তুমি ইয়াত সলনি কৰা, মই সাধাৰণ বাথৰুমত সলনি কৰিম।
মই – প্ৰয়োজন নাই, তুমি কৰা, মই বাহিৰত থিয় হৈ আছো। তোমাৰ কাম শেষ হ’লে মই কৰিম, তুমি বাহিৰত থিয় হৈ আছা।
সেয়ে বাহিৰত থিয় হ’লোঁ৷ ৫ মিনিটত সলনি হৈ শ্বৰ্ট এযোৰ আৰু হাতৰ আঁচল নোহোৱা চাৰ্ট পিন্ধি ওলাই আহিল। মই সলনি হ’বলৈ ভিতৰলৈ সোমাই গ’লোঁ৷ সলনি কৰাৰ পিছত টেংক টপ আৰু শ্বৰ্ট পিন্ধিলোঁ। তম্বুটো খুলি ভিতৰলৈ মাতিলো। সুদীপ্ত আহি বাকীবোৰৰ বাবে ৰৈ থাকিল, আৰু আমি দুটা চিগাৰেট খাই আড্ডা মাৰিলোঁ। তাৰ পিছত আমি সকলোৱে সাগৰত গা ধুলোঁ। দুপৰীয়া ঘূৰি আহোঁতে আমি সকলোৱে আন সকলোৰে দৰে বাথৰুমত সোমাই গা ধুই সলনি হৈছিলো। ওপৰলৈ গৈ দেখিলোঁ সুদীপ্তই গা ধুই চেঞ্জ কৰি বহি আছে। মোৰ হাতত মোৰ সকলো তিতা কাপোৰ আছিল।
মোৰ সকলো কাপোৰ আৰু ব্ৰা আৰু পেণ্টী পিন্ধিবলৈ লাজ লাগিছিল যদিও যিহেতু সেইবোৰ তিতি আছিল, গতিকে তাইক সুধিলোঁ তাইৰ কিবা সমস্যা হৈছে নেকি? তাইৰ মতামত লোৱাৰ পিছত মই সকলো পিন্ধিলোঁ। দেখিলো তাই কাপোৰ-কানি পেণ্ট পিন্ধিছে। মইও তাইক পিন্ধিলোঁ। তাৰ পিছত আমি সকলোৱে তললৈ নামি আড্ডা মাৰিলোঁ। আমাৰ হাতত চিকেন নাগেট আছিল। ৰাতি ৰাতিৰ আহাৰ দিয়া হৈছিল। তাৰ পাছত বটলটো খুলি দিয়া হ’ল। সকলোৱে বৰ উপভোগ কৰি আছিল। প্ৰায় ১২:৩০ বজালৈকে বটলটো শেষ হৈ গ’ল। মই বৰ মদ খাইছিলোঁ। সকলোৱে তম্বুলৈ উভতি আহিবলৈ ধৰিলে। যিহেতু মই লৰচৰ কৰি আছিলো, সুদীপ্তই মোক ধৰি চিৰিৰে ওপৰলৈ লৈ গ’ল। আমি উঠি তম্বুৰ বাহিৰত বহি চিগাৰেট এটা জ্বলাই দিলোঁ। আমি গোটেই দিনটোৰ কথা পাতি আছিলো।
সুদীপ্ত – ৰাতি দেৰি হৈছে, শুই যাওক। কিবা এটা খাবলৈ গৈ আছোঁ।
মই – মোক নিদিয়াকৈ অকলে খাব নেকি?
সুদীপ্ত – সেইবোৰ বস্তু তুমি নাখাবা, আঁতৰি যোৱা।
মই – ঠিক আছে তুমি খাবা, মই বহি যাম। আমি অলপ কথা পাতি একেলগে ওলাই যাম।
সঁচাকৈয়ে তেওঁৰ লগত সময় কটাবলৈ ভাল লাগিল, সাগৰখন চাবলৈ কিমান ধুনীয়া আছিল। মই আগতেও কৈছিলো যে মই তেওঁক ভাল পাওঁ। কিন্তু সেই নিশা চন্দ্ৰৰ পোহৰত তেওঁক আৰু বেছি ধুনীয়া যেন লাগিল। সুদীপ্তই তাৰ উজ্জ্বল পকেটত এটা জইণ্ট জ্বলাই দিলে।
মই – এইটোও খাবনে?
সুদীপ্ত – কেতিয়াবা এনেকুৱাও হয়।
মই – মইও ছোৱালী হোৱাৰ আগতে খাইছিলোঁ। তাৰ পিছত আৰু কেতিয়াও খোৱা নাছিলো।
সুদীপ্ত – মই নাভাবো, বুজিছা।
মই – মই এতিয়া নাখাওঁ, আগতে দৰাৰ লগত খাইছিলো।
সুদীপ্ত – কোৱা, আজি খাব নে নাখাব?
সি গাঁঠিটো মোৰ ফালে ঠেলি দিলে। হাতত লৈ ওঁঠৰ মাজত থৈ তাক জ্বলাবলৈ ইংগিত দিলোঁ। তেওঁ লাইটাৰেৰে জ্বলাই দিলে, মই প্ৰথম ড্ৰেগটো লৈছিলো। তাৰ পিছত মই তেওঁক দিলোঁ। এটা টানি, এটা টানি আৰু সি এনেকৈ ঘূৰিলে, আৰু এনে লাগিল যেন আমি দুয়ো অলপ লাহে লাহে কথা পাতি আছিলো। মোৰ মূৰটো ধপধপাই আছিল, গতিকে মই তাৰ কান্ধত মূৰটো থৈ ধূমপান কৰি আছিলো। মোৰ এনে লাগিল যেন সি বৰ ঘনিষ্ঠ মানুহ, মই তাৰ প্ৰেমত পৰিলোঁ। মোৰ বাবে কিমান আচৰিত লাগিল। মোৰ অদ্ভুত শান্তি লাগিল। জইণ্ট শেষ হোৱাৰ পিছতো আমি দুয়ো তাতেই আছিলো, তেওঁৰ কান্ধত মূৰ থৈ সাগৰখন চাই আছিলো। প্ৰথম ডেটত থকা যেন লাগিল। তাৰ শৰীৰৰ পৰা এটা সুন্দৰ পুৰুষসুলভ গোন্ধ ওলাই আহিছিল। অলপ পিছত আমাৰ ঠাণ্ডা বুলি ভাবি ভিতৰলৈ গৈ শুই পৰিলোঁ। মই তাক অলপ ৰ’বলৈ ক’লোঁ, মই সলনি নহ’লোঁ৷ শুবলৈ টি-চাৰ্ট আৰু তিনি চতুৰ্থাংশ পেণ্ট লৈ আহিছিলোঁ যদিও পিন্ধা নাছিলোঁ। সি কোঠাটোত সোমাই গ’ল। মই বাহিৰলৈ ওলাই আহিছিলো, তাৰ পিছত তেওঁ ক’লে যে তাৰ পিছত শুব।
মই – চিগাৰেট খাই শুইছো নেকি?
সুদীপ্ত – এটাই আছে। সি কাউণ্টাৰ কৰা নাছিল।
সি জ্বলাই দিলে, আমি আগতে কাউণ্টাৰত খাইছিলোঁ কিন্তু আজি তাৰ ওঁঠৰ পৰা চিগাৰেট এটা খাই বেলেগ যেন লাগিল। চিগাৰেটটো মুখত ভৰাই থওঁতে অলপ তিতি গৈছিল। তাৰ ওঁঠৰ সোৱাদ কিমান আচৰিত লাগিছিল। মইও মোৰ থুৰে তিয়াই দিলোঁ। খোৱাৰ পিছত আমি শুই গৈ দেখিলোঁ যে এখন চাদৰহে আছে।
সুদীপ্ত – লোৱা, মোৰ প্ৰয়োজন নাই।
মই – সঁচাকৈয়ে ঠাণ্ডা আৰু ডাঙৰ কম্বল এটা বিচাৰিম, কোনো সমস্যা নহ’ব৷
চাদৰখন লৈ তাক ভিতৰলৈ মাতিলোঁ। দুয়োজনে ইজনে সিজনক শুভ ৰাতি কামনা কৰি শুই পৰিলোঁ। আমি ইজনে সিজনৰ মুখামুখিকৈ শুই আছিলো। কিন্তু কোনো শুই নাছিল।
মই – ডাঠ চাদৰ হ’লে ভাল হ’লহেঁতেন৷
সুদীপ্ত – হয় ঠিকেই কৈছা, ভাল লাগে আৰু ঠাণ্ডা লাগে।
মই – এটা কাম কৰো, গোটেই মূৰটো জলকীয়াৰে ঘঁহি লওঁ। আৰু ভিতৰত গৰম বতাহ উশাহ লওঁ, গৰম হ’ব।
তাৰ পিছত আমি দুয়ো মূৰটো ঘূৰাই জোৰেৰে উশাহ ললোঁ। মই তাৰ অলপ ওচৰ চাপি আহিলোঁ। আমি দুয়োজনে ভাল সময় পাৰ কৰিলোঁ, ইজনে সিজনৰ ফালে চাই আৰু উশাহ-নিশাহ ল’লোঁ।
মই ক’লোঁ, “গৰম হ’ব বুলি কোৱা নাছিলো।”
সুদীপ্ত – আপুনি ঠিকেই কৈছে।
মই – কিন্তু টোপনি অহা নাই।
সুদীপ্ত – আমিও নাহিলে কি কৰা উচিত?
মই – আড্ডা দিওঁ।
আড্ডা মাৰি থাকোঁতে আমি ইজনে সিজনৰ বহুত ঘনিষ্ঠ হৈ পৰিলোঁ। হঠাতে বুজিলোঁ যে সি কথা কওঁতে মোৰ চুলিখিনি কাণৰ পিছফালে সোমাই দিছে। মোৰ যথেষ্ট ভাল লাগিল। অলপ পিছত আমি নিমাত হৈ পৰিলোঁ।
সুধুই মোৰ ফালে মৰমেৰে চাই আছিল। তাইৰ চকু দুটা মোৰ ফালে পানী ওলাই আহিছিল। তেতিয়াই বুজিলোঁ সুদীপ্তাক মই ভাল পাওঁ। তাই মোৰ ফালে যিদৰে চাই আছিল, মই ভাবিছিলো সুদীপ্তই হয়তো মোক ভাল পাব। সুদীপ্তৰ দাড়িত হাত দিলো। তেতিয়া মোৰ ওঁঠ দুটা তাৰ ওঁঠত থৈ চুমা খাবলৈ মন লাগিল, কিন্তু মোৰ ভয় লাগিল। অলপ ওচৰ পালোগৈ, সুদীপ্তাও মোৰ ওচৰলৈ আহিল। সি মোৰ কাণত লাহেকৈ চুই আছিল। মই ইমান ওচৰত আছিলো যে তাৰ উশাহ মোৰ নাকত আৰু মোৰ উশাহ তাৰ চিবুকত পৰি আছিল। মই নিজকে ৰখাব নোৱাৰিলোঁ, মোৰ এনে লাগিল যেন মই তাক টানি চুমা খালোঁ। মোৰ শৰীৰৰ বিষৰ দৰে লাগিছিল। সেই সময়ত দৰাজনে সুদীপ্তাত মোৰ প্ৰেম দেখাৰ কথাও মনত নপৰে। সময়ৰ লগে লগে মোৰ উশাহ-নিশাহ গধুৰ হৈ আহিল। যেন তেওঁৰ উশাহ-নিশাহৰ শব্দ শুনিবলৈ পালোঁ। তাৰ হাতখনে মোৰ কোঠাৰ পিছফালে টিকটিকিয়াই আছিল। মই আৰু লব পৰা নাছিলো।
মই – ধন্যবাদ! আজি বহুত মজা লাগিল। এই ভ্ৰমণক মই গোটেই জীৱন মনত ৰাখিম।
সুদীপ্ত – আজি মোৰ বৰ ভাল লাগিল।
মই – ৰাতিটো আন সকলোতকৈ বেছি উপভোগ কৰিলোঁ। মই মদ খালোঁ। তাৰ পিছত বহু বছৰৰ পাছত মই এটা গাঁঠি ধূমপান কৰিলোঁ। ধন্যবাদ!
সুদীপ্ত – মোৰ লগত বহি গোটেইখিনি খাব বুলি ভবা নাছিলোঁ।
মই – মোৰ শৈশৱৰ কথা মনত পৰিছে।
সুদীপ্ত – ধন্যবাদ! ভিতৰখন গৰম কৰাৰ ধাৰণাটোৰ বাবে।
মই – ভাল লগা নাই নেকি, গৰম হৈ আহিছে।
ড্ৰাগছ ৰুমত দুয়োজনে বহুত ওচৰৰ পৰা কথা পাতি আছো।
মই – মোৰ এতিয়াও ভাল লাগিছে। সকলো শেষ হ’ল, কিন্তু।
সুদীপ্ত – মোৰ এতিয়া সঁচাকৈয়ে ভাল লাগিছে। কিন্তু
বায়াছৰ কথা কি ক’ব?
মই আৰু লব নোৱাৰি তাক ক’লো।
মই – তোমাক চুমা খাবলৈ মন যোৱা নাই।
সুদীপ্তই একো বুজি পোৱাৰ আগতেই মই তাইৰ ওচৰলৈ গৈ তাইৰ ওঁঠত মোৰ ওঁঠ দুটা থৈ দিলোঁ। ১০ ছেকেণ্ডৰ পিছত আমাৰ ওঁঠ দুটা ফাটি গ’ল। দেখিলো তাই চকু দুটা মুদি দিলে। চকু মেলি তাই আচৰিত হৈ মোৰ ফালে চালে। মই ভাবিলোঁ, ভুল কৰিলোঁ নেকি?
সুদীপ্ত – মোক ভাল পায় নেকি বিয়াছ?
মই – তোমাৰ প্ৰেমত পৰিছো সুদীপ্ত।
সুদীপ্ত – মইও তোমাৰ প্ৰেমত পৰিছো বিয়াছ।
এই সোণটো পিন্ধি মই তাক জোৰেৰে সাৱটি ধৰিলোঁ। মোৰ কপালত চুমা খালে।
সায়ন্তানী আৰু মেহুলৰ কথা ক’ব পাৰিলোঁ৷
সুদীপ্ত – তেওঁলোকৰ বাবেই আজি তোমাক কোলাত লৈ শুই আছোঁ।
মুখখন তুলি লৈ আকৌ তাইৰ ওঁঠত চুমা খালোঁ। সুদীপ্তই মোৰ তলৰ ওঁঠটো তাৰ মুখত ভৰাই চুপিবলৈ ধৰিলে। এইবাৰ আমি পাল পাতি ইজনে সিজনৰ ওঁঠ চুপিলোঁ। সুদীপ্তৰ চাৰ্টৰ ভিতৰত হাতখন ভৰাই তাইৰ লোমশ বুকুত চুমা খালোঁ। সি ওঁঠ দুটা লৰচৰ কৰিলে আৰু মোৰ গালত চুমা খাই থাকোঁতে সি মোৰ কাণত চুমা খাই আছিল। মোৰ কাণৰ গুৰি আৰু কাণৰ পিছফালে সি জিভাৰে চেলেকি আছিল। মোৰ কোঠালৈ আহি সি মোক চুমা খাই আছিল আৰু তাৰ জিভাখনে মাজে মাজে চুপি আছিল। আহহহ মোৰ মুখৰ পৰা ওলাই আহিল। সুদীপ্তই যেন এই শব্দ শুনি আৰু ভালকৈ চুপিবলৈ ধৰিলে।
মই – এই আহহহ্হটো মোৰ হেৰুৱাই আছিল।
সুদীপ্ত – তুমি বৰ ধুনীয়া। মই কেতিয়াও ভবা নাছিলো তোমাক এনেকৈ বিচাৰি পাম।
মই – এতিয়াৰ পৰা মই তোমাৰ সুদীপ্ত। এইটোৱেই মোৰ বিচৰা প্ৰেম।
সুদীপ্ত – তোমাৰ শৰীৰৰ গোন্ধ বৰ মিঠা। আৰু তোমাৰ সোৱাদ অমৃতৰ দৰে।
তাৰ হাতখনে মোৰ টি-চাৰ্টৰ আৱৰণৰ মাজেৰে মোৰ পেটটো ঘঁহি আছিল।
মোক – মোক তোমাৰ কৰি লওক।
সুদীপ্ত – গোটেই ৰাতি কৰিম।
আহি মোৰ নিপলত এখন হাত থৈ খুব আলফুলে হেঁচা মাৰি ধৰিলে।
মই – আহহহহঃ সুদীপ্ত।
মই তাইক চুমা খাই আছিলো আৰু তাইৰ ওঁঠ দুটা চুপি আছিলো। তাই মোৰ স্তন দুটা চেপি ধৰিছিল। তাইক চুমা খাই মই মাজে মাজে হুমুনিয়াহ কাঢ়ি আছিলো। প্ৰতিটো হুমুনিয়াহৰ পিছত এনে লাগিছিল যেন তাইৰ স্তন দুটা চেপি ধৰাটো আৰু শক্তিশালী হৈ আহিছে।
সুদীপ্ত – আপোনাৰ স্তন কোমল নেকি? চাব মন গৈছে। তোমাৰ কাপোৰ খুলি দিম নেকি বিয়াছ?
মই – মাত্ৰ চাওকচোন? মোৰ টিটৰ সোৱাদ নাপাবা নেকি??
সুদীপ্ত – মই লৈ যাম।
মই – তোমাক মোৰ স্তন দুটা মুখত চুহি থকা চাব বিচাৰো।
সুদীপ্ত – বাহ, তুমি গৰম হৈ আছা।
মই – ৰ’বা, আমাৰ কাপোৰ খুলি লওঁ।
মই উঠি টেণ্টৰ লাইটটো জ্বলাই দিলোঁ।
সুদীপ্ত – কিয় জ্বলি আছে লাইট?
মই – ইমান আন্ধাৰত মোৰ স্তন দুটা কেনেকৈ দেখা পাবা? আৰু কেনেকৈ চাম তুমি মোৰ স্তন কেনেকৈ খাবা?
মই গৈ তাইৰ কাষত বহিলোঁ। ওচৰ চাপি অহাৰ লগে লগে মই মোৰ চাৰ্টটো তুলি তলৰ ব্ৰাটো দেখুৱালোঁ, তাইক ফ্লাৰ্টৰ হাঁহি এটা মাৰিলোঁ।
সুদীপ্ত – বিয়াছ, কাপোৰ খুলি লোৱা।
চাৰ্টটো খুলি দিলোঁ। এতিয়া মোৰ প্ৰেম হোৱা মানুহজনৰ সন্মুখত মই এটা উজ্জ্বল সেউজীয়া ব্ৰা আৰু তলত পিন্ধি আছিলো। এইখিনি দেখি সুদীপ্তই উঠি বহিল। মোক ব্ৰা পিন্ধা দেখি তাৰ চকু দুটা ডাঙৰ হৈ গ’ল। মোৰ আধাতকৈও অধিক স্তন ব্ৰাৰ বাহিৰত আছিল। কেৱল নিপল দুটাহে ঢাকি ৰখা হৈছিল।
সুদীপ্ত – অ’ মোৰ ভগৱান!!! কি দৃশ্য। ইমান ডাঙৰ বুচ!!! কি লুকুৱাই আছা?
মই – ইমান দিনে লুকুৱাই ৰাখিছো। মই আৰু তোমালোকৰ পৰা লুকুৱাব নোৱাৰো। এই দুই এতিয়াৰ পৰা আপোনাৰ। মোক দেখি ভাল লাগে। (যথেষ্ট ধুনীয়াকৈ কৈছো)
সুদীপ্ত – মোৰ বৰ ভাল লাগে। মই ভবা নাছিলো তোমাৰ ইমান ডাঙৰ বুচ হব।
মই – আহকচোন, ব্ৰা খুলি লওক, বুচখন মুক্ত কৰক। নে মই খুলি লওঁ আৰু আপুনি প্ৰথমে চাই মজা পাব পাৰে?
সুদীপ্ত – এতিয়াৰ পৰা তোমাৰ ব্ৰা খুলি লোৱাটো মোৰ দায়িত্ব। গতিকে আজি প্ৰথমবাৰৰ বাবে খুলিব। সেইটো চেক্সি দেখা যাব।
মই – দেউতা!!! ঠিক আছে। ঠিক আছে তুমি বহা, মই খুলি আছোঁ, তুমি মজা কৰা।
পিঠিৰ পিছফালে হাত দুখন ৰাখি ব্ৰাৰ হুকবোৰ খুলি দিলোঁ। হাত দুখন সন্মুখত ৰাখি ব্ৰাৰ তললৈ হাত দুখন টানি স্তন দুটাৰ এৰিঅ’লাটো দেখা পালোঁ। হাত দুখন তাতেই ৰাখি ব্ৰাটোৰে স্তন দুটা একেলগে ধৰি ওপৰলৈ তললৈ হেঁচা মাৰি ধৰিলোঁ।
সুদীপ্ত – চকু মেলি দিয়া, তোমাৰ স্তন দুটা আৰু চাবলৈ মোৰ সহ্য নাই।
স্তন দুটা নাচি থকাৰ সময়ত মই এবাৰতে ব্ৰা খুলি দিলোঁ। মোৰ স্তন দুটা ৫-৬ ছেকেণ্ডলৈকে উঠা-নমা কৰি থাকিল।
আপোনালোকৰ বাবে প্ৰথম খণ্ড আগবঢ়ালোঁ। ভাল লাগিলে কমেন্ট কৰিব! সকলোৱে ভাল পালে পৰৱৰ্তী খণ্ড অতি সোনকালে আহিব। বানান ভুল ক্ষমা কৰিব। সকলো ভালে থাকক।