ମୋ ନା ସୁହାନି, ମୋର ଘର କଟକରେ । ମୋ ବୟସ ୩୩ ମୋର ଗୋଟେ ଝିଅ ଅଛି ଦୁଇର୍ଷର । ମୋ ଦେହ ପୁରା ଗଜାଟୋକୀ ଭଳିଆ କିନ୍ତୁ ପଇସା ଅଭାବରୁ ଘର ଅଧା ତିଆରି ହେଇକି ରହିଛି । ଦିନେ ଆମଘରେ କେହି ନଥିଲେ, ମୁଁ ଆଉ ମୋର ଛୋଟ ଝିଅଥିଲୁ । ଆମଘର, ସାହିର ଶେଷ ମୁଣ୍ଡରେ । ଏକେଣା ମୁଣ୍ଡରେ ନିଛାଟିଆ ଜାଗାରେ ଘରଥିବାରୁ ଘରକୁ କିଏ ଆସିଲେ ବି କିଛି ଜଣା ପଡେନି ।
ମୋର ମନେ ଅଛି ସେଦିନ ରାତି ପ୍ରାୟ ୧୧:୩୦ଟା ବେଳକୁ ମୁଁ ମୋ ଝିଅକୁ କ୍ଷୀର ପିଆଉଥିଲି । ସେତିକିବେଳକୁ ବୋଧେ ଆମଘର ଭିତରକୁ କିଏ ପଶି ଆସିଥିଲା ପରି ମୋତେ ଲାଗୁଥିଲା । ମୋତେ ଲାଗୁଥିଲା ଯେମିତି କିଏ ଆମଘର ଭିତରେ ଫୁସୁଫୁସୁ ହେଇକି କଥା ହଉଛି । ମୁଁ ଭୟରେ ମୋ ଦୁଧକୁ ଘୋଡ଼େଇ ଦେଇକି ଝିଅକୁ ଖଟ ଉପରେ ଶୁଆଇଦେଲି । ମୁଁ ସେତେବେଳକୁ ସାୟା, ବ୍ଳାଉଜ, ଚଡି କିଛି ହେଲେ ପିନ୍ଧି ନଥିଲି ।
ଯାଇକି ବାହାରେ ଦେଖିଲି କେହି ନାହାନ୍ତି, ଯେମିତି ଘର ଭିତରକୁ ପଶିଛି ଦୁଇଜଣ ଟୋକା ମୋ ପାଟିକୁ ଯାପିକି ଧରି ପକେଇଲେ ଆଉ କହିଲେ ପାଟି ପାଟି କରନି କି କାହାକୁ କିଛି କୁହନି, ଆମେ ଆସିଛୁ ତୁମକୁ ପଇସା ଦେବାକୁ । ଜଣେ ଟୋକା ମୋତେ ୧୦୦ ଟଙ୍କିଆ ବିଡାଟେ ବାହାର କରିକି ଧରେଇଦେଲା । ପଇସା ଦେଖିକି ମୁଁ ହେଲେ ପାଟି କଲିନି ।
ସେମାନେ ମୋତେ କହିଲେ ଆମେ ତୁମକୁ ଜାଣିଛୁ, କିଛି ଭୟ କରନି, ତୁମର ଯେବେ ଯାହା ଦରକାର ହେବ ଆମେ ଦବୁ । ମୋ ଛାତି ସେତେବେଳକୁ ଭୟରେ ଥରୁଥିଲା କିନ୍ତୁ ତାଙ୍କ କଥା ଶୁଣିକି ମୋର ଟିକେ ଭୟ କମିଲା । ସେମନେ କହିଲେ ତୁମେ ଆମକୁ ସାହାଜ୍ୟ କର ଆମେ ତୁମକୁ ସବୁ କିଛି ଦେବୁ । ସେମାନେ ମୋତେ କହିଲେ ତୁମର ଯେତେବେଳେ ପଇସା ଦରକାର ହେବ ଆମେ ଆଣିକି ଦବୁ ତୁମେ ଆମକୁ ଖାଲି ମଝିରେ ମଝିରେ ଟିକେ ଖଡି ଛୁଆଇଁବାକୁ ଦେବ ।
ମୁଁ ସେଇଠୁ ଜାଣିଦେଲି ଯେ ଏମାନେ ଚୋରୀ କରିବାକୁ ଆସିନାହାନ୍ତି । ଏମାନେ ଆମ ସାହିପିଲାଙ୍କ କଥାରେ ବୋଧେ ପଡିକି ମୋତେ ଗେହିବାକୁ ଆସିଛନ୍ତି । ମୁଁ ପଇସା ଦେଖିକି ମନା କରି ପାରିଲିନି ତାପରେ ଭୟ ଲାଗୁଥିଲା କାଳେ ଯଦି ମନା କରିବି ମୋତେ ଜବରଦସ୍ତି ଗେହିବେ ନେଇକି । ମୁଁ କିଛି ନକହି ଚୁପ ହେଇକି ରହିଲି । ସେ ଦୁଇଜଣ ଆଉ ଲେଟ ନକରିକି କବାଟକୁ ବନ୍ଦ କରିଦେଲେ ।
ମୁଁ ଝିଅ ଉଠି ପଡିବ, ଝିଅ ଉଠି ପଡିବ କହୁଛି, ସେମାନେ ନାଇଁ ଉଠିବନି, ନାଇଁ ଉଠିବନି, ସଙ୍ଗେସଙ୍ଗେ ସରିଯିବ କହିକି ଜଣେ ମୋତେ ପଛରୁ କୁଣ୍ଢେଇ ଧରିକି ଲୁଗା ଉପରେ ମୋ ଗୋରା ଆଉ କଅଁଳିଆ ଦୁଧକୁ ଚିପି ଚାଲିଲା । ମୁଁ ଭୂଇଁରେ ତଳେ ଉଃ ଉଃ ଆସ୍ତେ , କାଟୁଛି କହିଲା ଭିତରେ ଆଉ ଜଣେ ମୋ ଗୋଡକୁ ମେଲେଇକି ମୋ ବିଆକୁ ଦୁଇ ହାତରେ ମେଲେଇକି ବିଆ ଭିତରେ ଆଙ୍ଗୁଠି ମାରି ଚାଲିଲା ।
ଜଣେ ମୋତେ କୋଳରେ ବସେଇକି ମୋ ଦୁଧକୁ ପାଉରୁଟି ଭଳିଆ ଦଳୁଥିଲା, ସେତିକି ଭିତରେ ମୋ ବିଆ ଧକଧକ ହେଇକି ନାଳେଇ ଗଲାଣି ଆଉ ମୋ ଦେହର ଲୁଗା ଖସିକି ତଳେ ପଡିଗଲାଣି । ଟୋକାଟା ଦୁଧକୁ ଚିପିକି କ୍ଷୀର ପିଚକାରୀ ଭଳିଆ ବିଆ ସିଧା ମାରୁଥାଏ, ଆଉଜଣେ ପ୍ୟାଣ୍ଟ ଖୋଲି ଦେଇକି ବାଣ୍ଡକୁ ହଲର ହଲର କରିକି ବିଆରେ ଦିଟା ଆଙ୍ଗୁଠି ପଶେଇକି ଘାଲି ଚାଲିଥାଏ । ଯୋଉ ଟୋକା ମୋ ବିଆରେ ଆଙ୍ଗୁଠି ମାରୁଥିଲା ତା ବାଣ୍ଡ ଦେଖିକି ମୁଁ ଛାନିଆ ହେଇଗଲି । ମୋତେ ଲାଗୁଥିଲା ଯଦି ଏ ବାଣ୍ଡ ମୋ ବିଆରେ ପଶିବ ତେବେ ସକାଳକୁ ମୁଁ ଆଉ ଚାଲି ପାରିବିନି ।
ଦୁଇଜଣ ଯାକ ମୋତେ ଭିଡାଭିଡି କରିକି ଦୁଧକୁ ଦଳିବା ସହିତ ବିଆରେ ଆଙ୍ଗୁଠି ପଶେଇକି ବିଆକୁ ନାଳରେ ପଚପଚ କରିଦେଲେ । ମୁଁ ଖାଲି ଆଃ ଛାଡ କଟୁଛି ଆଃ, ବୋଉ ଆଃ ଉଃ କାଢ କାଟୁଛି… ବୋଉ…ଏଭଳି ହଉଥାଏ କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ନଶୁଣିକି ଗେହିବାରେ ବ୍ୟସ୍ତଥାନ୍ତି । ସେମାନେ କହୁଥାନ୍ତି ହଁ ଆଉ କଷ୍ଟ ହେବନି ଏଥର ହେଇଯିବ ଆଉ ଟିକେ ରୁହ ହେଇଗଲା ତ ।
ଯିଏ ବିଆରେ ଆଙ୍ଗୁଠି ମାରୁଥିଲା ସେ ଜାଣିଦେଲା ଯେ ବିଆ ଏବେ ନାଳୁଆ ହେଇଗଲା ଆଉ ଗେହିଲେ ହେବ । ତେଣୁ ସେ ଡେରି ନକରିକି ମୋ ଜଙ୍ଘକୁ କୁଣ୍ଢେଇକି ଧରିକି ତା ବାଣ୍ଡକୁ ଠେଲିପେଲିକି ଗଳେଇ ଚାଲିଲା । ଆଉ ଜଣେ ଗୋଟେ ଦୁଧକୁ ପାଟିରେ ପୁରେଇକି ଆଉ ଗୋଟେ ଦୁଧକୁ ଚିପିକି ଫୁଲେଈ ସାରିଲାଣି । ସେତେବେଳକୁ ମୋ ଦେହରୁ ଖାଲି କ୍ଷୀର ଗନ୍ଧ ବାହାରୁଥିଲା । ମୁଁ ଆଃ ଆଃ ହେବା ଭିତରେ ଜଣେ ତାହାର ୭ଇଞ୍ଚିଆ ବାଣ୍ଡ ପଶେଇକି ବିଆକୁ ଚିରି ପକାଉଥାଏ ।
ବାଣ୍ଡ ସରସର ହେଇକି ବିଆରେ ପଶୁଥାଏ ଆଉ ବାହାରୁଥାଏ । ଆଉ ଜଣେ ତା କାଳିଆ ବାଣ୍ଡକୁ ଆଣିକି ଜବରଦସ୍ତି ମୋ ପାଟି ଭିତରେ ପୁରେଇକି ଗେହିଲା । ସିଆଡେ ଜଣେ ତଳପଟୁ ବିଆକୁ ଦୁଇଫାଳ କରି ପକାଉଥିଲା ଆଉ ଜଣେ ଦୁଧକୁ ଚିପିକି ତଣ୍ଟିଯାଏ ବାଣ୍ଡକୁ ପୁରେଇକି ପାଟିସାରା ଲାଳ ସାଲୁବାଲୁ କରିଦେଲା ।
ବୋଧେ ସେମାନଙ୍କୁ ଠିକ ସେ ସଜ ଲାଗୁନଥିଲା ଯେ, ଯୋଉ ଟୋକା ବିଆରେ ଗେହୁଥିଲା ସେ ତଳେ ଶୋଇପଡିଲା ଆଉ ମୋତେ ତା ଉପରକୁ ନେଇକି କୁଣ୍ଢେଇକି ଧରିକି ବିଆରେ ପଶେଇକି ଗାଣ୍ଡିକୁ ଉଠେଇ ଉଠେଇ ଗେହି ଚାଲିଲା । ଯିଏ ମୋ ପାଟିରେ ପଶେଇକି ଗେହୁଥିଲା ସେ ଆସିକି ମୋ ଉପରେ ଶୋଇକି ଗାଣ୍ଡି ଫଡିଆକୁ ମେଲେଇକି ଗାଣ୍ଡିର କଣାରେ ମେଞ୍ଚାଏ ଛେପ ମାରିକି ଗାଣ୍ଡି ସନ୍ଦାକୁ ଆଙ୍ଗୁଠିରେ ଘାଲିଲା । ଗାଣ୍ଡି ଯେମିତି ନାଳୁଆ ହେଇଗଲା ଗାଣ୍ଡି କଣାରେ ବାଣ୍ଡକୁ ଠେସିକି ଗାଣ୍ଡିରେ ପୁରେଇଲା ।
ମୋ ଝିଅ ସିଆଡେ ଖଟ ଉପରେ ଶୋଇଥିଲା । ଦୁଇଟା ବାଣ୍ଡ ଏକାଥରେ, ଗୋଟେ ବିଆରେ ଆଉଗୋଟେ ଗାଣ୍ଡିରେ ପଶିବାରୁ ବିଆ ପୁରା ରୁନ୍ଧି ହେଇ ଯାଉଥିଲା । ତାପରେ ଜଣେ ମୋତେ ଉପରକୁ ମୁହଁ କରିକି ତା ଉପରେ ଶୋଇବାକୁ କହିଲା ଆଉ ଟାଣିକି ତା ଉପରେ ଶୁଆଇଦେଲା । ତଳେ ଯିଏ ଶୋଇଥିଲା ସେ ମୋ ଗାଣ୍ଡିରେ ପଶେଇକି ଗେହିଲା ଆଉଜଣେ ମୋ ଉପରେ ଶୋଇକି ବିଆରେ ଗେହିଲା ।
ମୋ ବିଆ ନରମ ହେଇଥିବାରୁ, ବିଆର ପୁରା ଭିତରକୁ ବୋଲି ବାଣ୍ଡ ପଶୁଥିଲା । ଆଉ ବିଆରୁ ଖାଲି ପଚପଚ ସାଉଣ୍ଡ ହଉଥିଲା । ନାଳ ଲାଗିକି ପାଣିଆ ହେଇ ଯାଇଥିଲା । ମୋ ପାଟିରୁ ଖାଲି ଆଃ ଆଃ ଉଃ ଉଃ ସାଉଣ୍ଡ ଅସୁଥାଏ । ମୁଁ ସେମାନଙ୍କ ଉପରେ ପଡିକି ଦୋହଲି ଚାଲିଥାଏ । ଦୁଇଜଣ ଯାକ ମୋତେ କୁଣ୍ଢେଇକି ଧରିକି ଫଟେଇକି ଗେହିଲେ । ମୁଁ ଯେମିତି ଆଃ ଆଃ ଆଃ ଆଃ ହେଇକି ଚିଲେଇଲି ସେମାନେ ଆହୁରି ଜୋରରେ ଗେହିଲେ ।
ଏମିତି ଗିହାଗେହି ଭିତରେ ମୋ ଦେହହାତ ଖାଲି ଝିମା ମାରି ଯାଉଥିଲା ଆଉ ଛାତି ଭିତରୁ ଗିହାଗେହିର ମଜା ଆସି ଯାଉଥିଲା । ମୁଁ ହେଲେ ମଝିରେ ମଝିରେ ବିଆକୁ ଟିଙ୍ଗେଇଲା ପରି କରିକି ବାଣ୍ଡକୁ ସାଇଜରେ ଭିତରେ ପଶିଲା ଭଳି ଦେଖାଉଥାଏ । ତାପରେ ୧୫ମିନିଟ ହେବ ଏମିତି ଦୁଇଜଣ ଯାକ ମୋତେ ରହି ରହି ଗେହି ଚାଲିଥାନ୍ତି । ଯେମିତି ମୋର ବିଆରୁ ପାଣି ବାହାରିବାକୁ ଲାଗିଲା ମୁଁ ଚିଲେଇଲି ଆଉ ସେ ସୁଇଜନ ହେଲେ ଗେହି ଗେହିକି ତାଙ୍କ ଅଠା ବାହାର କରିଦେଲେ ।
ଜଣେ ତା ବାଣ୍ଡ ଗାଣ୍ଡିରେ ପଶେଇକି ରଖିଥାଏ ଆଉ ସେ ଗାଣ୍ଡି ଭିତରେ ସବୁ ଅଠା ଛାଡିଦେଲା ଆଉଜଣେ ବିଆରେ ପଶେଇକି ମୋତେ କୁଣ୍ଢେଇକି ଧରିକି ବିଆ ଭିତରେ ସବୁ ମସଲା ଛାଡିଦେଲା । ମୋ ଦେହ କେମିତି କେମିତି ହେଇଯାଉଥିଲା ଆଉ ମୁଁ ହେଲେ ସେମାନଙ୍କୁ ସାଇଡ କରିବାକୁ ମୋର ଶକ୍ତି ନଥିଲା ।
ଯେମିତି ସେମାନଙ୍କର ବାହାରି ପଡିଲା, ଦୁଇ ମିନିଟ ଖଣ୍ଡେ ଯିବାରୁ ସେ ଦୁଇଜଣ ଉଠିକି ମୋ ଲୁଗାରେ ତାଙ୍କ ବାଣ୍ଡକୁ ପୋଛିଲେ ଆଉ ପ୍ୟାଣ୍ଟ ପିନ୍ଧିଲେ । ଜଣେ ମୋ ଲୁଗା ଆଣିକି ମୋ ବିଆରୁ ଆଉ ଗାଣ୍ଡିରୁ ବୋହୁଥିବା ଧଳାଧଳା ବିର୍ଯକୁ ପୋଛିଲା । ମୁଁ ସେମିତି ହାଲିଆ ହେଇକି ବିଆକୁ ମେଲେଇକି ତଳେ ପଡିଥିଲି । ବିଆକୁ ପୋଛିବା ଭିତରେ ସେ ବିଆକୁ ମେଲେଇକି ଦେଖୁଥିଲା । ତାପରେ ସେମାନେ ମୋତେ ଯେତେବେଳେ ଯାହା ଦରକାର ହେବ କହିବ ଆଉ ଏକଥା ଆମ ଭିତରେ ଯେମିତି ରହିବ କହିକି ପଳେଇଲେ ।
ସେମାନେ ପଳେଇବା ପରେ ମୁଁ ଆମ ଅଗଣାକୁ ଯାଇକି ମୁତିଲି, ଆଉ ମୋବାଇଲ ଲାଇଟ ପକେଇକି ବିଆକୁ ମେଲେଇକି ଦେଖିଲାବେଳକୁ ଲାଗୁଥିଲା ଯେମିତି କଲମି ଆମ୍ବ ପାଚିକି ଶଢି ଯାଇଛି । ବିଆ ମେଲେଇଲା ବେଳକୁ ପୁରା କଣା ଦିଶୁଥିଲା ଆଉ ମୁଁ ଆଗରୁ ବିଆରେ ଏତେବଡ କଣା ହେବା କେବେ ଦେଖିନଥିଲି । ମୋ ଗାଣ୍ଡି ସେତେବେଳକୁ କେମିତି ଛିଡିଲା ଭଳି ଲାଗୁଥିଲା । ମୁଁ ସେଇଠୁ ଧୁଆଧୋଇ ହେଇକି ଯାଇକି ଶୋଇଲି ଆଉ ଉଠିଲାବେଳକୁ ଦିନ ୯ଟା ବାଜିଲାଣି ଆଉ ଝିଅ ହେଲେ କାନ୍ଦୁଛି ।