ଏହା ଏକ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ସତ କାହାଣୀ ଯାହାକି ମୋ ଜୀବନରେ ଘଟିଥିଲା । ଏହି ସାଇଟରେ ମୋର ପୂର୍ବରୁ ୮ଟି ଗପ ବାହାରି ସାରିଛି । ମୁଁ କଦାଚିତ୍ ଅତି ରଞ୍ଜନ କରି ଲେଖେନି ଯାହା ସତ ତାହା ହିଁ ଲେଖେ । ଆପଣମାନେ ଜାଣିଛନ୍ତି, ମୁଁ ରାଜେଶ ତ୍ରିପାଠୀ । ମୋ ସ୍ତ୍ରୀର ନାମ ମିନତି, ମିନି । ମୁଁ ବି ଯେମିତି ଷାଠିଏରୁ ଅଧିକ ପେଲିଛି ସେ ବି ମୋ ଛଡା ଆହୁରି ଆଠ ଜଣଙ୍କଠୁ ଗିହା ଖାଇଛି । ସେମାନେ ସମସ୍ତେ ମୋ ସାଙ୍ଗ କିମ୍ବା ବ୍ୟାଙ୍କ ଷ୍ଟାଫ । ମୋତେ ବଡ଼ ଗାଣ୍ଡି, ବଡ ଦୁଧ ବାଲି ଭଲ ଲାଗନ୍ତି । ମିନିର ଚଏସ୍ ଷ୍ଟ୍ରଙ୍ଗ ବାଣ୍ଡ୍ ଯିଏ ମିନିମମ୍ ୨୫-୩୦ ମିନିଟ ଗେହିକି ମଲ୍ଟିପ୍ଲ ଅରଗାଜମ୍ ଦେଇ ପାରୁଥିବ ।
ଆମେ ଦୁହେଁ ବହୁତ ଫ୍ରି । କିଏ କାହାକୁ ପଟେଇଲା, କେମିତି ଗେହିଲା ସବୁ ସେୟାର କରୁ । ଆମ ଗିହାଁଗେହିଁ ବେଳେ ସେସବୁ କହି ଆମେ ହିଟ ହଉ । ମିନି ମୋଠାରୁ ଅଧିକ ଫ୍ରି, ସବୁ କହିଦିଏ । ଏମିତି କି କାହାର ଗିହଣା କେତେ ଭଲ, କିଏ ଗେହିକି କେତେଥର ତା ପାଣି କାଢିଲା, ସେ କାହାର ଚୁଚୁମିକି ଖାଇ ଦେଇଛି ଇତ୍ୟାଦି । ମୁଁ ବି ସେମିତି କାହାର ଚାଟିଛି, କାହା ଗାଣ୍ଡିରେ ଗେହିଛି ସବୁ କହି ଦିଏ ।
ଏବେ ଯେଉଁ କଥା କହୁଛି ତାହା ୨୦୨୩ ର ଘଟଣା । ମୁଁ ଶହୀଦନଗର ବିଜୟା ବ୍ୟାଙ୍କରେ କାମ କରୁଥାଏ ଥାଏ । ଆକାଉଣ୍ଟ ଖୋଲିବା ପାଇଁ ସେଦିନ ବହୁତ ଭିଡ । ବ୍ୟାଙ୍କ ଖୋଲୁଖୋଲୁ ଆଠ, ଦଶଜଣ ଫର୍ମ ସହ ମୋ ପାଖରେ ଠିଆ ହେଇଥାନ୍ତି । ଜଣକ ପରେ ଜଣକ ଫର୍ମ ମୁଁ ଆଲାଓ କରି କାଉଣ୍ଟରକୁ ପଠାଇ ଦେଉଥାଏ । ମୁଁ ଲକ୍ଷ୍ୟ କରୁଥାଏ, ଜଣେ ମହିଳା ସମସ୍ତେ ଯିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଅପେକ୍ଷା କରୁଥାନ୍ତି । ସମସ୍ତେ ଗଲା ପରେ ସେ କହିଲେ, ସାର ମୋର ଟିକେ ଆଜି ଦରକାର ।
ମହିଳା ଜଣକ ବହୁତ ସୁନ୍ଦର, ସାବନା କଲର ହେଲେ କି ବଡି ରଖିଛନ୍ତି ଓଃ…ଉଚ୍ଚତା ୫ଫୁଟ ଛଅ ଇଞ୍ଚ ଖଣ୍ଡେ । ଦୁଧ ଦିଟା ୩୬ ହବ । ପୁସ୍ ଅପ୍ ବ୍ରା ବୋଧେ ପିନ୍ଧିଥାନ୍ତି । ୨୫% ବାହାରକୂ ଦେଖା ଯାଉଥାଏ । ତାଙ୍କୁ ବସିବାକୁ କହିଲି । ନାମ କହିଲେ, ସୁନୀତା ଶତପଥୀ । କହିଲେ, ମୋତେ ନିତୁ ଡାକି ପାରିବେ, ମୋ ନିକ ନେମ୍ । ମୁଁ କହିଲି, ମୋ ସାନ ଶଳା ଭାଉଜ ନା ବି ନିତୁ । ସେ ହସିଦେଇ କହିଲେ, ସତ ? ମୁଁ କହିଲି, ସେ ବହୁତ ଗୋରୀ । ସୁନୀତା ଓରଫ ନିତୁ କହିଲା, ଭାଗ୍ୟରେ ଥିଲେ ଗୋରୀ ଶାଳୀ, ଶଳା ଭାଉଜ ମିଳନ୍ତି । ନିତୁ ହସି ଦେଲା । ମୁଁ ବି ହସିଦେଲି ।
ଅଧ ଘଣ୍ଟାଏ ଭିତରେ ନିତୁର କାମ ସରିଗଲା । ସେ ଥ୍ୟାଙ୍କ ୟୁ କହି ଚାଲିଗଲା । ବୁଲି ପଡିଲା ପରେ ତା ଗାଣ୍ଡି ଗପରେ ମୋ ନଜର ପଡିଗଲା । କି ଗାଣ୍ଡି ରଖିଛି । ମାଇକିନିଆକୁ ଗେହିବାଠୁ ଶହେ ଗୁଣ ଭଲ ସେ ଗାଣ୍ଡିକି ଭାବିକି ହଲେଇବାରେ । ମୁଁ ଅଫିସ ପରେ ଇଭନିଂରେ ଘରେ ବସିଥାଏ । ଗୋଟାଏ ଅଜଣା ନମ୍ବରରୁ କଲ୍ ଆସିଲା । ସେ ପଟରୁ ନାରୀର ମଧୁର ସ୍ବର, ସାର ରାଗିବେନି । ମୁଁ ସୁନୀତା, ନିତୁ । ଆଜି ଆପଣ ମୋ ଆକାଉଣ୍ଟ ଖୋଲି ଦେଇଥିଲେ । Thanks କହିବାକୁ କଲ୍ କରିଥିଲି । ଆପଣଙ୍କ ନମ୍ବର ମୁଁ ଅଫିସରେ ଲାଗିଥିବା ବୋର୍ଡରୁ କଲେକ୍ଟ କରିଥିଲି । ରିଏଲି ଆପଣ ବହୁତ ଭଲ ଲୋକ ।
ମୁଁ କହିଲି, ମୁଁ ଦେଖିଲି ଆପଣଙ୍କ ର ଏମାର୍ଜ୍ରେନସି ଅଛି, ସେଇଥିପାଇଁ । ନିତୁ ହସିଲା, କହିଲା, ଶଳା ଭାଉଜ ଭାବି ନେଲେ କି ? ମୁଁ କହିଲି, ଏମିତିକା ଗୋଟେ ସୁନ୍ଦରୀ, ସ୍ବାସ୍ଥ୍ୟବତୀ ଶଳା ଭାଊଜ ପାଇବାକୁ କଠୋର ତପସ୍ୟା କରିବାକୁ ପଡିବ । ନିତୁ କହିଲା, ସତରେ ନା ଫ୍ଲର୍ଟ କରୁଛନ୍ତି ? ମୁଁ କହିଲି, ପୂରା ସତ । ଆପଣ ଜମା ଲାଗୁନାହାନ୍ତି ୩୪ ବର୍ଷର ବୋଲି ।
ନିତୁ କହିଲା, ଏତେ ଅଳ୍ପ ସମୟ ଭିତରେ ମୋ ଫର୍ମରୁ ବୟସ ସବୁ ଦେଖି ପକେଇଲେ ? ବାପରେ ମାନିବାକୁ ପଡିବ । ନିତୁ କହିଲା, ମାଡାମ୍ ସାଥିରେ ତ ? ମୁଁ – ନାହିଁ, ମୁଁ ଏକା । ଫ୍ୟାମିଲି ବାଲେଶ୍ବରରେ, ପୁଅ ସେଠି ପଢୁଛି । ନିତୁ – ତାହେଲେ ତ ଅସୁବିଧା । ମୁଁ- ଅସୁବିଧା କଣ? ନିତୁ- ମୋର ମ୍ୟାରେଜ ଆଠବର୍ଷ ହେଲାଣି, ତଥାପି ଆପଣ ଏତେ ପ୍ରେଜ୍ କରୁଛନ୍ତି । ମୁଁ ଭାବୁଥାଏ, ଶଳା ମାଇକିନିଆ କେତେ ଫ୍ରାଙ୍କଲି କହି ଦଉଛି? ମୁଁ କହିଲି, ଯେଉଁଠି ନାହିଁ ଅନ୍ୟ ଗତି….ନିତୁ – ସାର ଆଉ ଆଗାନ୍ତୁନି । ମୁଁ ବୁଝିଗଲି ।
ତାପରେ ମୋର ସାହସ ବଢ଼ିଗଲା । କହିଲି, କାଲି ବ୍ୟାଙ୍କକୁ ଆସି ପାରିବନି ? ନିତୁ – ଆପଣ କହୁଛନ୍ତି, ଆସିବିନି, ମୋ ଚାକିରୀ ରହିବ ତ ? ମୁଁ – ୪ପରେ ଆସିବ । ତା ପୂର୍ବରୁ କଷ୍ଟମର କଥା କହି ଦେବେନି । ନିତୁ – ଏବେ କଥା ହଉ ନାହାନ୍ତି ଭିଡିଓ କଲରେ । ମୁଁ- ଘରେ ହଜବେଣ୍ଡ ନାହାନ୍ତିକି ? ନିତୁ – ସେ ମିଲିଟାରୀରେ, ବର୍ଷରେ ତିନିଥର ଆସନ୍ତି । ପୁଅ ତା ରୁମରେ । ଏବେ ଭି.ସି. କରନ୍ତୁ । ମୁଁ ଭିଡିଓ କଲ କଲି । ନିତୁ ସର୍ଟସ ଆଉ ଟପସ୍ ପିନ୍ଧିଥିଲା ।
ମୁଁ କହିଲି – ଓହୋଃ, ୟୁ ଆର ଲୁକିଙ୍ଗ ଠୁ ହଟ ।
ନିତୁ- ବାପରେ, ଭିସିରେ ତ ଏମିତି, ଫ୍ରଣ୍ଟରେ ପାଇଲେ କେମିତି ?
ମୁଁ – ରହୁଛ କେଉଁଠି ?
ନିତୁ- ଆସିବେ ନା କଣ ?
ମୁଁ – ମୋତେ ଆଉ ସାର, ଆପଣ କହିବନି, ଓନଲି ଜିଜୁ କିମ୍ବା ଭାଇନା ।
ନିତୁ – ମୁଁ ତୁମର ବହୁତ ପାଖରେ, ଶହୀଦ ନଗରରେ । କିନ୍ତୁ ଜିଜୁ, ବେଶୀ କିଛି ନୁହେଁ ।
ମୁଁ – ମୁଁ ଫାଷ୍ଟ ଆସେ, ପରେ କଣ ହବ ଦେଖାଯିବ, ଇଚ୍ଛା ହଉଚି ଏବେ ଆସିବାକୁ ।
ନିତୁ – ନା, କିଏ କଣ ଭାବିବ ୟେ ସମୟରେ ଆସିଲେ, କାଲି ୧୦ ରୁ ୪ ଭିତରେ । ପୁଅ ସ୍କୁଲ ଯାଇଥିବ, ଉପରେ ରହୁଥିବା ଲୋକ ବି ଅଫିସ ରେ । ତା ମାଇକିନିଆ ଶୋଇଥିବ । କିନ୍ତୁ, ଜିଜୁ ଆମ ଘରେ ଲଞ୍ଚ କରିବ ।
ମୁଁ କହିଲି – ପରେ । କାଲି କେବଳ ଦର୍ଶନ ।
ନିତୁ – ହସିଦେଇ, କହିଲା, ଶଳାଭାଉଜର ବି ଗୋଟେ କାମ ଅଛି ।
ମୁଁ କହିଲି – କଣ ?
ନିତୁ – କାଲି କହିବି ।
ମୁଁ – ମୋ ଅବସ୍ଥା ଅସମ୍ଭାଳ, ରହି ହଉନି । ଟିକେ ଦେଖାଅ ।
ନିତୁ – ଭାରି ଚାଲାକ । ନିଜେ ଶାନ୍ତିରେ ଶୋଇବ । ଆଉ ମୁଁ ରାତି ସାରା ଛଟପଟ ହେବି ।
ମୁଁ – ପ୍ଲିଜ ନିତୁ, ମାଇ ଲଭ୍, ଖାଲି ଟିକେ ।
ନିତୁ – ଓନଲି ବ୍ରେଷ୍ଟ କହି କଵାଟ ଦେଇ ଆସିଲା, ଟପସ୍ ଖୋଲିଦେଲା, ବିନା ବ୍ରା-ରେ, କି ଦୁଧ, ଅଳ୍ପ ନଇଁଥାଏ । ମୁଁ ଦେଖିକି ହଲେଇଦେଲି । ପଚାରିଲି, ତୁମ ଦୁଧ ଆଉ ପ୍ୟାଣ୍ଟି ସାଇଜ କେତେ ?
ନିତୁ ହସିଲା, କହିଲା – କଣ ପ୍ରେଜେଣ୍ଟ କରିବନା କଣ?
ମୁଁ – ସତ, ମୋ ଶଳା ଭାଉଜଙ୍କ ସବୁ ସାଇଜ ନଜାଣିଲେ ମୁଁ କି ଜିଜୁ ।
ନିତୁ – ବ୍ରା 36B ଆଉ ପ୍ୟାଣ୍ଟି 40 ।
ମୁଁ – କଲର କଣ ପସନ୍ଦ ?
ନିତୁ – ମୁଁ କହିବନି, ଦେଖୁଛି ଜିଜୁର କଣ ପସନ୍ଦ ।
ମୁଁ- ମୋର ଆଉ ଗୋଟେ ଡିମାଣ୍ଡ ତଳ ଟ୍ରିମ୍ କରିଦବ, ପୂରା କ୍ଲିନ ନୁହେଁ କି ବେଶୀ ନଥିବ ।
ନିତୁ- ହଉ ଏବେ କାମ ସାର, ତୁମ କଥା ମାନିବି ।
ତାପରେ ନିତୁ ଦୁଧ ଦେଖେଇଲା, ମୁଁ ହଲେଇ କାଢିଦେଲି । ପୁଣି ମର୍ଣିଙ୍ଗରୁ ଆଉଥରେ ହଲେଇଦେଲି । ପରଦିନ ଦୁଇଟାରେ ମୁଁ ଆସିଷ୍ଟାଣ୍ଧ ବ୍ରାଞ୍ଚ ମ୍ୟାନେଜରକୁ କହିଲି, ମୁଁ ଗୋଟେ ଇଉନିଟ୍ ଦେଖିବାକୁ ଯାଉଛି । ମୁଁ ଦଶ ମିନିଟ ଭିତରେ ନିତୁ ଘରେ ପହଂଚିଲି । ସେ ବାଲକୋନିରେ ଠିଆ ହେଇଥିଲା । ଗେଟ ଧୀରେ ଖୋଲି ଉପରକୁ ଆସିବାକୁ କହିଲା । ନିତୁ ଗୋଟେ ନୂଆ ସର୍ଟ ପ୍ୟାଣ୍ଟ ଆଉ ଟପସ୍ ପିନ୍ଧିଥାଏ । ସେ ଡୋର ବନ୍ଦ କରିବା ପୂର୍ବରୁ ମୁଁ ତାକୁ କୁଣ୍ଢେଇ କିସ କରି ପକେଇଲି । ନିତୁ କହିଲା, ମୁଁ କଣ ପଳେଇ ଯାଉଛି । ତୁମ ପାଖରେ ଦୁଇ ଘଣ୍ଟାରୁ ଅଧିକ ଟାଇମ । ମୁଁ ବି ତିନିମାସ ହେଲା ଭୋକିଲା । ମୁଁ ନିତୁକୁ ତା ବ୍ରା, ପ୍ୟାଣ୍ଟି ଧରେଇ ଦେଲି । କହିଲି, ପିନ୍ଧିକି ଆ । ନିତୁ- ତୁମ ଜିନିଷ, ତୁମେ ଫିତା କାଟିବ । ନିତୁ ଭିତରକୁ ଗଲା । କହିଲା, ଜିଜୁ, ତୁମ ଚଏସ୍ ଆଉ ମୋ ଚଏସ୍ ସେମ୍ ଟୁ ସେମ୍ ।
ନିତୁ ବ୍ରା, ପ୍ୟାଣ୍ଟି ସହ ଡ୍ରେସ ବି ଚେଞ୍ଜ କରି ଦେଇଥିଲା । ମୁଁ ନିତୁର ଗାଲ ଆଉ ଓଠକୁ ଖାଇ ଯାଉଥିଲି । ନିତୁ – ଆଗେ ପେଟ, ତାପରେ ପେଟତଳ । ମୁଁ – ଜାଣିନ କି, ପେଟଠୁ ପେଟତଳ ଭୋକ ସବୁବେଳେ ଅଧିକ । ନିତୁ ହସିଲା । ଆମେ ଦୁହେଁ ସୋଫାରେ ବସିଲୁ । ନିତୁ- ତୁମ ଡ୍ରେସ ସବୁ କାଢି ପକାଓ । କେଉଁଠି କଣ ପଡି ଯାଇପାରେ । ମୁଁ – ଲେଡିଜ୍ ଫାଷ୍ଟ । ନିତୁ – ମୁଁ ତୁମର କାଢୁଛି । ତୁମେ ମୋତେ ନ୍ୟୁଡ କର । ମୁଁ ନିତୁକୁ ପୂରା ଲଙ୍ଗଳା କରିଦେଇ ତା ଗାଲ, ଦୁଧ, ନିପଲକୁ ଖାଇ ଚାଲିଲି । ନିତୁ ଉହୁଃ ଆହାଃ ହଉଥାଏ, କହୁଥାଏ ଜିଜୁ ମୁଁ ଦୁଇମାସ ହେଲା ଫିଙ୍ଗରିଙ୍ଗ କରୁଛି । ଆଜି ମୋତେ ଗେହିକି ତିନି, ଚାରିଥର ପାଣି କାଢ଼ିଦିଅ ।
ନିତୁ ମୋତେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଲଙ୍ଗଳା କରି ଦେଇ ମୋ ଦେହ ସାରା ଚାଟି ପକଉଥାଏ । ମୁଁ ଗୋଡ ଲମ୍ବେଇ ବସିଗଲି । ନିତୁ ମୋ ଜଙ୍ଘ ଉପରେ ବସି ଯାଇ ଆମେ ଚୁମାଚାଟି ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲୁ । ନିତୁ କହୁଥାଏ, ଜିଜୁ ମୁଁ ତୁମ କଥା ମାନିଲି । ତୁମେ ମୋ କଥା ମାନିବ । ମୋ ପାଖରୁ ୧୩୦୦ ଟଙ୍କାର ହର୍ବାଲ୍ ପ୍ରଡକ୍ଟ କିଣିବ । ମୁଁ – ଏଇ କଥାକୁ ଏତେ ଲୁଚେଇଥିଲି । ମୁଁ କହିଲି ରେଗୁଲାର ନେବି । ନିତୁ – ବଢିଆ ହବ । ମୁଁ ସମସ୍ତଙ୍କୁ କହିଦେବି, ଆପଣ ଆମ କମ୍ପାନୀରେ ବି ଅଛନ୍ତି । ଆମକୁ ମିଶିବାକୁ, ବାହାରକୂ ଯିବାକୁ ସୁବିଧା ହବ । ମୁଁ ଖୁସି ହେଇଗଲି ।
ଏତେ ସୁବିଧାରେ ଏତେ ସୁନ୍ଦରିଆ ବିଆଟେ ମିଳୁଛି । ତାପରେ ମୁଁ ତଳେ ଶୋଇଗଲି । ଆମେ ଡଗି ଷ୍ଟାର୍ଟ କରିଦେଲୁ । ନିତୁ ମୋ ବାଣ୍ଡଟା ଏମିତି ଜିଭରେ ଲାଳେଇ ଚୁଚୁମିଥିଲା ଯେ ଦେହ ଶିହରି ଉଠୁଥିଲା । କହୁଥିଲା, କି ବାଣ୍ଡ ରଖିଛ ? ନିତୁ ଆଣ୍ଠେଇ ପଡ଼ି ତା ବିଆକୁ ମୋ ମୁହଁ ଉପରେ ମାଡି ବସୁଥାଏ । ମୁଁ ଜିଭ ବିଆ ଭିତରେ ପୂରେଇଦେଇ ନିତୁ ବିଆର ନାଲି ପାଖୁଡା, ସେଣ୍ଟି ଖାଇ ଯାଉଥାଏ । ନିତୁ – ଖାଇ ଯାଅ ଜିଜୁ । ଚାଟିକି କାଢି ପକାଓ । ବିଆ ବହୁତ ଗଲୁ କରୁଛି । ମୁଁ – ତୋତେ ଆଜି ସବୁ ଆଡୁ ଗେହିବି । ମୁଁ ନିତୁ ପାଟିରେ ବାଣ୍ଡଟା ଗଳେଇ ଦେଇ ଗେହି ଚାଲିଲି ।
ନିତୁ କହିଲା ଭାଇନା ପାଟିରେ ଧରୁନି । ତୁମର ଏତେ ଲମ୍ବାଟେ । ତୂମ ସହ ମ୍ୟାରେଜ ହେଇଥିଲେ ୟେ ବାଣ୍ଡ ମଜା ନିତି ନେଉଥାନ୍ତି । ମୁଁ କହିଲି, ମୁଁ ସବୁ ଦିନେ ତୋତେ ଗେହିବି । ନିତୁ – ପିରିୟଡ଼ ଟାଇମରେ ବି ? ମୁଁ କହିଲି ସେଥିପାଇଁ ଗାଣ୍ଡି ଅଛି, ସବୁବେଳେ ଟାଇଟ । ନିତୁ – ମରିଯିବି ଭାଇନା, ତୁମର ଯେମିତି କା ହେଇଚି । ମୁଁ – ମୋର ଜଣେ ଫ୍ରେଣ୍ଡ ଅଛ । ତାର ଵିଆଠୁ ଗାଣ୍ଡି ବେଶୀ ଚଏସ୍ । ମୋଠୁ ଲମ୍ବା ଆଉ ଷ୍ଟ୍ରଙ୍ଗ । ନିତୁ- ତୁମେ କେମିତି ତାର ଦେଖିଲ? ମୁଁ – ଆରେ, ସେ ମୋ ସାମନାରେ ମୋ ସ୍ତ୍ରୀକୁ କେତେଥର ଗେହିଛି । ମୁଁ ବି ତା ସ୍ତ୍ରୀକୁ ଗେହିଛି । ମୋର ଆହୁରି ଦୁଇଜଣ ଫ୍ରେଣ୍ଡ ବି । ନିତୁ, ତୁ ଯଦି କହିବୁ ଆମେ ଥ୍ରୀସମ କରିବା ।
ନିତୁ – ପ୍ରକୃତରେ ଅପା ଆଉ ତୁମକୁ ମାନିବାକୁ ପଡ଼ିବ । କେତେ ମଜା କରୁଛ । ମୋର ବି ଜଣେ ଫ୍ରେଣ୍ଡ ଅଛି, ସୁମିତ୍ରା । ସେମାନେ ଥ୍ରୀସମ, ସ୍ତ୍ରୀ ଅଦଳବଦଳ କରନ୍ତି । ଆମେ ଦୁଇଜଣ ସେମିତିକା କରିବା । ତେବେ ତୁମ ସାଙ୍ଗ ସହ ଫାଷ୍ଟ । ମୁଁ – ତୋତେ ଆଉ ଜଣେ କଷ୍ଟମର ମିଳିଯିବ । ଏବେ ଆମ କାମ । ନିତୁ ତା ଗାଣ୍ଡି ମୋ ମୁହଁ ଆଡ଼କୁ କରି ମୋ ମୁହଁ ଉପରେ ବିଆକୁ ମେଲେଇ ଦେଇ ବସି ପଡ଼ିଲା । ମୁଁ ପୁଣି ତା ବିଆ ଚାଟିବାକୁ ଲାଗିଲି । ନିତୁ ଉହୁଁ ଉହୁଁ ହଉଥାଏ, କହୁଥାଏ, ମୋ ରାଣ୍ଡୁଆ ଜିଜୁ, ଖାଇ ଯା । ନିତୁ ମୋ ଜଙ୍ଘ ଉପରେ ଵସିପଡି ବିଆ ଭିତରେ ମୋ ବାଣ୍ଡ ଗଳେଇ ଦେଇ ଗିହଣା ଖାଉଥାଏ ।
ନିତୁ ମୋ ଅଣ୍ଟାକୂ ଧରି ଗେହି ହଉଥାଏ, ମୋତେ କହୁଥାଏ, ଶଳା ମାଗିହା, ଏତେ ସୁନ୍ଦର ବାଣ୍ଡ ରଖିଛୁ ଯେ ଇଛା ହଉଚି ତୋଠାରୁ ଦିନରାତି ଗିହା ଖାଆନ୍ତି । ନିତୁ ଧାଏ ଧାଏ ଗେହି ଚାଲୁଥାଏ । ହଠାତ କହିଲା, ଭାଇନା ମୋର ବାହାରି ବ, ମୁଁ ତଳୁ ଗାଣ୍ଡି ଉଠେଇ ନିତୁକୁ ଗେହି ଚାଲିଲି । ନିତୁ ତା ବିଆରୁ ମେଞ୍ଚେ ପାଣି ଛାଡି ଦେଇ ମୋ ଉପରେ ଶୋଇଗଲା । କିଛି ସମୟ ପରେ ମୁଁ ନିତୁକୁ ଆଣ୍ଠେଇବାକୁ କହିଲି । ନିତୁ କହିଲା, ନାଇଁ ଭାଇନା, ଆଜି ଗାଣ୍ଡିରେ ନୁହେଁ, ଆଉ ଦିନେ । ମୁଁ କହିଲି, ତୋ ଗାଣ୍ଡିରେ ମୋ ସାଙ୍ଗ ବୁନୁ ଗେହିବ । ମୁଁ ଏବେ ଡଗି ଷ୍ଟାଇଲରେ ଗେହିବି । ନିତୁ ନଇଁ ପଡିଲା । ମୁଁ ନଇଁ ପଡି ତା ଗାଣ୍ଡି, ବିଆକୁ ଚାଟିବାକୁ ଲାଗିଲି ।
କିଛି ସମୟ ପରେ ନିତୁ ସୁ ସୁ ହେଇକି କହିଲା, ଭାଇନା, ବଢିଆ ଲାଗୁଛି । ବିଆ ସଲସଲ ହେଲାଣି । ବାଣ୍ଡଟା ଗଳେଇ ଦେଇ କୁଟି ପକାଓ । ମୁଁ ଜାଣିଲି, ଟୋକି ଗିହାଁଗେହିଁ ପାଇଁ ରେଡି । ମୁଁ ବାଣ୍ଡରେ ଛେପ ଲଗେଇ ନିତୁ ବିଆରେ ଗଳେଇ ଦେଇ କୁଟିବା ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲି । ନିତୁ କହୁଥାଏ, ଭାଇନା ଏତେଦିନ ପରେ ୟେ ବେଧେଇ ବିଆ ଅସଲି ବାଣ୍ଡରୁ ଗିହଣା ପାଇଲା । ମୋତେ ଗେହି ପକାଓ । ମୋର ବାହାରି ଯିବ । ମୋତେ ସ୍ଲାଙ୍ଗ କହି ଗାଳି ଦିଅ । ମୋ ହଜବେଣ୍ଡ ବାଣ୍ଡ ତୁମ ଭଳି ଏତେ ସମୟ ଷ୍ଟ୍ରଙ୍ଗ ରୁହେନି । ମୁଁ – ବେଧେଇ, ତୋ ଗଲୁ ଆଜି ଏକା ମାରିବି । ଆର ସପ୍ତାହରେ ଆମେ ଦୁହେଁ ତୋତେ ଗେହିବୁ ।
ନିତୁ- ପ୍ଲିଜ ଭାଇନା, ମୋତେ ଗେହି ପକାଓ, ସହି ହଉନି । ମୁଁ ନିତୁ ବିଆରେ ବାଣ୍ଡ ପୂରେଇ ଦେଇ ତା ଅଣ୍ଟାକୁ ଧରି ଉହୁଁ ଉହୁଁ କହି ଗେହି ପକଉଥାଏ । ଘର ସାରା ନିତୁର ଉହୁଃ ଆହାଃ, ମୋର ଉହୁଁ ଉହୁଁ ଶବ୍ଦରେ କମ୍ପି ଉଠୁଥାଏ । ମୁଁ – କି ବେଧେଇଟାଏ କି ଲୋ । କି ବିଆ ରଖିଛୁ ? ନିତୁ – ଶଳା, ବହୁତ ଫୁଟାଣି ମାରୁଥିଲୁ, ଏବେ ଡରୁଛୁ କାହିଁକି ? ମୁଁ ଜୋରରେ ଗେହି ଚାଲିଲି । ମଝିରେ ମଝିରେ ନିତୁ ଗାଣ୍ଡିକି ଚାପୁଡ଼ା ମାରୁଥାଏ । ନିତୁ ଥରି ଉଠୁଥାଏ । ମୁଁ ବି ନନଷ୍ଟପ୍ ଗେହୁଥାଏ । ନିତୁ – ଆହୁରି ଜୋରରେ ଭାଇନା । ମୋର ବାହାରିବ, ପ୍ଲିଜ, ଆହୁରି ଜୋରରେ ।
ମୁଁ ଆହୁରି ଜୋରରେ ୫୦-୬୦ କୁଟ ମାରିଦେଲି । ନିତୁ ବିଆରୁ ଭୁଷଭୁଷ୍ ହେଇକି ଗିନେ ହେବ ଗରମ ପାଣି ବୋହିଗଲା । ନିତୁ ତଳେ ମୁହଁମାଡି ଶୋଇଗଲା । ମୋର ତଥାପି ବାହାରୁ ନଥାଏ । ନିତୁ – ଟାବଲେଟ ଖାଇଛକି? ମୁଁ – କାଲି ରାତିରେ, ଆଜି ସକାଳେ ହଲେଇଥିଲି ତ ? ନିତୁ – କଣ କରିବା ଏଥର? ମୁଁ – ତୁମେ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ କିଛି ସମୟ ଚୁଚୁମିଲେ ମୋର ବାହାରି ଯିବ । ନିତୁ ଆଣ୍ଠେଇ ପଡ଼ି ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ସଲସଲ କଲା । ମୁଁ – ଶୋଇପଡ଼ । ମୁଁ ଗେହିଲେ ସିଓର ବାହାରି ଯିବ । ନିତୁ- ଦିଦିକୁ କଣ ଏମିତି ଗିହ? ମୁଁ – ସେ ବେଧିକୁ ମୋ ଗିହଣା ଆଉ ଭଲ ଲାଗୁନି । ସେଇଥିପାଇଁ ଆମେ ଥ୍ରୀସମ, ସ୍ତ୍ରୀ ସ୍ବାପିଙ୍ଗ କରୁଛୁ ।
ନୂଆ ବିଆ, ବାଣ୍ଡ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଭଲ ଲାଗେ । ନିତୁ ମୋ ବାଣ୍ଡଟା ଧରି ପଛଆଡୁ ତା ବିଆରେ ଗଳେଇ ଦେଲା । କହିଲା, ଏବେ ଗିହ । ମୋତେ ଲାଗୁଛି ମୋର ପୁଣି ବାହାରିବ । ମୁଁ ନିତୁ ବିଆରେ ଧଡାସ ଧଡାସ ଗେହି ଚାଲିଲି । ସେ ଗାଣ୍ଡି ହଲେଇ ମୋତେ ସାହାଯ୍ୟ କରୁଥାଏ । ମୋତେ ଲାଗିଲା ମୋର ବାହାରିବ । ମୁଁ ସ୍ପୀଡ ବଢ଼ାଇ ଦେଲି । ୨୦-୩୦ କୁଟ ମାରିଛି, ମୋର ବାହାରିଗଲା । ନିତୁ ବି ପାଣି ଛାଡି ଦେଲା । ଦୁହିଁଙ୍କ ଦେହରୁ ଗମଗମ୍ ଝାଳ ବାହାରୁଥାଏ । ନିତୁ ଉଠି ତା ଡ୍ରେସରେ ମୋ ଦେହ ପୋଛିଦେଲା । କହିଲା, ଜିଜୁ, ମୋ ଜୀବନରେ ଏମିତି ଶାନ୍ତି କେବେ ପାଇନଥିଲି ।
ଏବେ ସବୁଦିନେ ମୋତେ ଗେହିବ । ତୁମ ସାଙ୍ଗକୁ ବି ଡାକିବ । ମୋ ପାଖରୁ ଦୁହେ ପ୍ରଡକ୍ଟ ନବ । ମୁଁ ପଇସା ନେବିନି । ମୁଁ – ନା ନା।,ଆମେ ପଇସା ନଦେଇ ନବୁନି । ନିତୁ – କିନ୍ତୁ ମୋତେ ସପ୍ତାହରେ ଏଟ୍ ଲିଷ୍ଟ ୪-୫ ଥର ଗେହିବ । ଆମେ ଦୁହେଁ ଡ୍ରେସ ପିନ୍ଧିଲୁ । ନିତୁ ଖାଇବା ବାଢ଼ିଲା । ନିତୁ ମୋତେ ବଳେଇ ବଳେଇ ଖୁଏଇଲା । ଲାଷ୍ଟକୁ ମୋ ଦୁଇ ଗାଲରେ ଚୁମା ଦେଇ ଛାଡ଼ିଲା । ୟା ପରେ ମୁଁ, ମୋ ଫ୍ରେଣ୍ଡ ମିଶିକି ନିତୁକୁ ବହୁତ ଗେହିଛୁ । ମୋ ସାଙ୍ଗ ନିତୁ ଗାଣ୍ଡିରେ ବହୁତ ଗେହିଛି ପ୍ରଥମଥର ନିତୁର ଗାଣ୍ଡିରୁ କଢିଆ ଛିଡେଇ ଦେଇଥିଲା । ନିତୁ, ତା ଫ୍ରେଣ୍ଡ, ଫ୍ରେଣ୍ଡର ହଜବେଣ୍ଡ ମିଶିକି ସ୍ବାପିଙ୍ଗ କରିଛୁ । ସେ କଥା ପରେ କହିବି । ମୋ ଲେଖା କେମିତି ଲାଗିଲା କମେଣ୍ଟ କରିବେ ।