ମୁଁ ହେଉଛି ଶିବମ, ମୋର ବାହାଘର ହେଇଯାଇଛି । ମୁଁ ମୋ ପରିବାର ସହିତ ଦିଲ୍ଲୀରେ ଘର ଭଡା ନେଇକି ରହେ । ଏହି ଘଟଣାଟି ଏକଦମ ସତ । ମୁଁ ମୋ ଶାଳୀକୁ ୨ରାତିରେ ୭ଟ୍ରିପ ହେବ ଗେହିଲି । ମୋ କୁଆଁରୀ ଶାଳୀକୁ ଗେହିକି ତା ବିଆରେ ଫୁଙ୍କାନଳୀ ଭଳି ଗୋଟେ ସରୁ ଗାତ କରିଦେଲି ।
ମୋ ଶାଳିର ନାମ ହେଉଛି ଜ୍ୟୋତି ସେ ଦେଖିବାକୁ କାଚ ଭଳିଆ, ଏବେ ଗୋଟେ ଚଷମା ପିନ୍ଧୁଛି । ମୁଁ ଜ୍ୟୋତିକୁ ଦେଖିବା ମାତ୍ରକେ ମୋ ଆଖି ତା ଛୋଟ ଛୋଟ ଦୁଧ ଆଉ ଜଙ୍ଘ ସନ୍ଦିକୁ ପଳଉଛି । ବୟସ କମ ହେଇଛି ତ ଦୁଧଦିଟା ଡାଙ୍ଗ ବରକୋଳି ଭଳିଆ ଗୋଜିଆ ହେଇକି ଡ୍ରେସରେ ଫୁଟିକି ଦେଖା ଯାଉଛି । ମୋ ନଜର ସବୁବେଳେ ତା ଦୁଧ ଉପରକୁ ପଳାଏ ଆଉ ମୁଁ ସବୁବେଳେ କେମିତି ତା ବିଆର ସିଲ ଖୋଲିବି ସେଇକଥା ଖାଲି ଭାବୁଥାଏ ।
୨୦୨୪ ରେ ଦଶମ ଶେଷ ହେଲା ଆଉ ଏବେ +୨ ଫାଷ୍ଟ ଇଅରରେ ପଢୁଛି । ତା କଲେଜ ଏକ୍ସମାସ ପାଇଁ ବନ୍ଦ ହେଲା ଆଉ ସେ ବୁଲିବାକୁ ଦିଲ୍ଲୀ ଆସିବ ବୋଲି ଆଗରୁ ରେଡି ହେଇକି ଥିଲା । ମୋ ସ୍ତ୍ରୀ ଆଉ ମୁଁ ଭୁବନେଶ୍ବର ଆସି ଜ୍ୟୋତିକୁ ନେଇକି ଗଲେ ବେଶି ଖର୍ଚ ହେବ ବୋଲି ଆଗୁଆ ପ୍ଲାନ ହିସାବରେ ମୋତେ ଏକା ଆସିକି ନେଇକି ଯିବାକୁ ଠିକ ହେଲା । ମୁଁ ଦିଲ୍ଲୀରୁ ଭୁବନେଶ୍ବର sleeper ticket ରେ ଆସିଲି । ତାପରେ ଦୁଇଦିନ ପରେ ଜ୍ୟୋତିକୁ ନେଇକି ଦିଲ୍ଲୀ ଯିବାକୁ ବାହାରିଲି ।
ମୁଁ ଜାଣିଥିଲି ଯେ କନଫର୍ମ ଟିକେଟ ମିଳିବନି ଆଉ ସେଥିପାଇଁ ଫାଷ୍ଟକ୍ଳାସ AC ଟିକେଟ କାଟିକି ଯିବି ବୋଲି ପ୍ଲାନ କରିକି ଆସିଥିଲି । ଆମେ ଦୁଇଜଣ luggage ନେଇକି ଷ୍ଟେସନରୁ ବାହାରିଲୁ । ଫାଷ୍ଟକ୍ଳାସ AC ରେ ଗଲେ ହିଁ ମୁଁ ଜ୍ୟୋତିକୁ ଯାହା ଇଚ୍ଛା ତାହା କରି ପାରିବି ଆଉ କେହି ଜାଣିବେନି । ସ୍ନାକ୍ସ, ଜୁସ, ଯାହା ବି ସବୁ ଖାଇବା ଦରକାର ସବୁ କିଣି ଆଣିକି ଆମ ଚ୍ୟାମ୍ବରରେ ଯାଇ, luggage ଥୁଆଥୋଇ କରିକି ବସିଲୁ ।
ଜ୍ୟୋତି ନୂଆକି ଟ୍ରେନରେ ଏତେ ଦୂର ଯାଉଛି ସେଥିପାଇଁ ସେ ବହୁତ ଖୁସିଥିଲା । ଦିନବେଳେ ଆମର ଚା, ଜଳଖିଆ, ମିଲ, ଫଟୋ ଉଠେଇବା ଏସବୁ କରିକି ଟାଇମ ପଳେଇଲା । ମୁଁ ଜ୍ୟୋତିର ୫୦ ହେବ ଫଟୋ ସେହି ଭିତରେ ଉଠେଇ ସାରିଲିଣି । ଦିନବେଳେ ମୁଁ ତାକୁ ଲାଗିକି କୁଣ୍ଢେଇକି ଧରିକି ବସିଥିଲି ଆଉ ତା ସହ ସେଲଫି ନଉଥିଲି । ସେ ହେଲେ ମୋ ସହ ମଜା କରେ ଆଉ ବହୁତ ଫ୍ରୀରେ ମିଶିଛି ଆଗରୁ ସେଥିପାଇଁ ତାକୁ କିଛି ବି ଲାଗେନି । ମୁଁ ଦିନ ସାରା ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଟିଙ୍ଗେଇକି କଣ୍ଟ୍ରୋଲ କରିକି ସେମିତି ବସିଥିଲି ।
ଜ୍ୟୋତି ସହ ସେଲଫି ନେବା ସମୟରେ ଜାଣିକି ତା ଦୁଧରେ ହାତ ବହୁତଥର ବଜେଇଛି ଆଉ ତା ଜଙ୍ଘକୁ ଧରିକି ତାକୁ ଟେକି ଆଣିକି ମୋ କୋଳରେ ବସେଇ ପକେଇଛି । ମଝିରେ ମଝିରେ ମୁଁ ଏକ ଯାଇକି ବାଣ୍ଡରୁ ବାହାରୁଥିବା ଅଳ୍ପଅଳ୍ପ ନାଳକୁ ବାଣ୍ଡର ମୁଣ୍ଡିରେ ଲଗେଇକି ବାଣ୍ଡକୁ ଚିକ୍କଣ କରିକି ଆସେ । ଦିନବେଳ ବିତିଗଲା ଆଉ ରାତିରେ ଖାଇବା ଆସିଲା, ଆମେ ଦୁହେଁ ଖାଇସାରି ସବୁ ଶୋଇବାକୁ ପକେଇକି ଘର ଲୋକଙ୍କ ସହ phone ରେ କଥା ହେଲୁ ।
ଜ୍ୟୋତି ଫୋନରେ ତା ଦିଦି ସହ କଥା ହେଉଥିବା ସମୟରେ ମୁଁ ସୁସୁ କରିବାକୁ ଯାଇକି ୫ମିନିଟ ଭିତରେ ଜ୍ୟୋତିର ଦୁଧ ଆଉ ବିଆକୁ ଭାବିଭାବି ଜୋରେ ଜୋରେ ହଲେଇକି ବାହାର କରିକି ଆସିଲି । ମୁଁ ହଲେଇକି ଆସିବା ଯାଏ ସେ କଥା ହଉଥିଲା । ମୁଁ ଆସିବାରୁ ମୋତେ ଫୋନ ଦେଲା ଆଉ ମୁଁ କଣ ଟିକେ କଥା ହେଇକି ରଖିଦେଲି । ମୁଁ ଜ୍ୟୋତିକୁ ଲାଗିକି ତା ପାଖରେ ତାକୁ କୁଣ୍ଢେଇକି ଧରିକି ଶୋଇଲି । ତାକୁ ସଲସଲ ଲାଗୁଥିଲା ଯେ ସେ କିଛି କହି ନପାରିକି ଖାଲି କୁରୁକୁରୁ ହେଇକି ହସୁଥିଲା ।
ତାପରେ ମୁଁ କହିଲି ଫାଷ୍ଟ କ୍ଳାସ AC ରେ ଗଲେ ଥଣ୍ଡା ଲାଗୁଛି ନା ? ଜ୍ୟୋତି କହିଲା ହଁ ଟିକେ ଟିକେ ଲାଗୁଛି । ଏମିତି ଆମେ ଘଣ୍ଟାଏ ଖଣ୍ଡେ କଥା ହେବା ପରେ ଯାଇକି ମୋ ବାଣ୍ଡ ଆଉଥରେ ଟିଙ୍ଗେଇ ହେଲା । ମୁଁ ଜ୍ୟୋତିକୁ ପ୍ରଥମେ କୁଣ୍ଢେଇକି ଧରିକି ତା ଉପରେ ଗୋଟେ ଗୋଡ ପକେଇକି ଶୋଇକି ରହିଲି । ମୋ ବାଣ୍ଡ ଠିକ ତା ଗାଣ୍ଡିର ଫାଙ୍କାରେ ବାଜୁଥିଲା । ଧୀରେଧୀରେ ହେଇକି ମୋର ଗେହିବାର ମୁଡ ଆସିବାକୁ ଲାଗିଲା । ତା ଗାଣ୍ଡିପିଚା ମୋ ବାଣ୍ଡରେ ପୁରା ସେଟ କରିକି ମୁଁ ଜ୍ୟୋତିକୁ ଧରିକି ଶୋଇଥିଲି । ଜ୍ୟୋତିକୁ ହେଲେ କେମିତି କେମିତି ଲାଗୁଥିଲା ଯେ ସେ ବାରମ୍ବାର ଗାଣ୍ଡିକୁ ହଲେଇକି ସାଇଜରେ ଠେସିକି ରଖୁଥିଲା ।
ମୁଁ ଆଉ ଏତେ ଅପେକ୍ଷା ନକରି ମୋ ପ୍ୟାଣ୍ଟ ଭିତରୁ ଧୀରେ କି ବାଣ୍ଡକୁ ବାହାର କରିଦେଲି । ସେମିତି ଶୋଇକି ରହିକି ଜ୍ୟୋତିର ଗାଣ୍ଡି କଣା ସିଧାରେ ଠେସିବାକୁ ଲାଗିଲି । ମୁଁ କଣ କରୁଛି ବୋଲି ଜ୍ୟୋତି ତା ହାତ ପଛକୁ କରିଲା ଆଉ ସିଧା ମୋ ଗରମ ବାଣ୍ଡ ତା ହାତରେ ବାଜିଗଲା । ତା ହାତ ଯେମିତି ବାଣ୍ଡରେ ବାଜିଲା ସେ ଛାନିଆ ହେଇକି ଟିକେ ଆଗକୁ ପଳେଇଲା । ମୁଁ ଜ୍ୟୋତିକୁ କହିଲି ଆରେ ଖରାପ ଭାବୁଛ ? ସେ କହିଲା ନାଇଁ ଯେ, ମୋତେ ସଲସଲ ଲାଗୁଛି । ମୁଁ କହିଲି ଆରେ, ନା ସେମିତି କିଛି ହେବନି, ମୁଁ ଟୁମା ଭିଣେଇ ପରା ମୁଁ କଣ ଜାଣୁନି କି ଜୋରରେ ପାଶେଇଦେବି ।
ତାପରେ ଜ୍ୟୋତି କଣ ଭାବିଲା କେଜାଣି ଚୁପ ହେଇକି ରହିଲା । ମୁଁ ଧୀରେ କି ତା ଡ୍ରେସକୁ ପଛରୁ ଖସେଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲି, ସେ ହାତ ପଛକୁ ଆଣିକି ପ୍ୟାଣ୍ଟକୁ ଧରିବାକୁ ଲାଗିଲା । ମୁଁ କହିଲି ଆରେ କିଛି ହେବନି ଛାଡ, ଜୀବନରେ ଏ ହେଉଛି ସବୁଠୁ ବଡ ଖୁସି ଆଉ ମଜା । ଆମେ ଆଜି, ଶାଳି ଭିଣେଇ ନୁହେଁ, ମୋତେ ତୁମ ବୟଫ୍ରେଣ୍ଡ ବୋଲି ଭାବ ଆଉ ମୁଁ ତୁମକୁ ମୋ ଗାର୍ଲଫ୍ରେଣ୍ଡ ଭାବିବି । ତାପରେ ମୁଁ କହିଲି ତୁମ ଦିଦିଙ୍କୁ ଦୁଇଦିନରେ ଥରେ ଲେଖାଏ ନକରିଲେ ସେ ରହି ପାରୁନାହାନ୍ତି । ମୋତେ ସେ ଅଭ୍ୟାସ କରି ଦେଇଛନ୍ତି ତ ମୁଁ ହେଲେ ଠିକ ସେ ରହି ପାରୁନି । ଆମେ ଯାହା କଳେ ବି କିଏ କଣ ଦେଖୁଛି କି ଭିତର ଜିନିଷ ଭିତର କାମ କେହି କିଛି ଜାଣିବେନି, ତୁମେ ଖରାପ ଭାବନି ।
ମୁଁ ଜ୍ୟୋତିକୁ କହିଲି ତୁମକୁ କିଛି କରିବା ଦରକାର ନାହିଁ । ତୁମେ ଖାଲି ଧୀର ଋଃ ଯାହା କରିବା କଥା ମୁଁ କରୁଛି । ସତ କହୁଛି କିଛି କଷ୍ଟ ହେବନି, ମୁଁ ବହୁତ ଆରମ ସେ ଧୀରେଧୀରେ ପଶେଇବି । ପ୍ରମିଜ କରୁଛି ଟିକେ ବି କଷ୍ଟ ହେବନି । ମୋ ଗେଲେଇ ଶାଳୀକୁ ମୁଁ ଧୀରେଧୀରେ କରିବି । ଜ୍ୟୋତି ଉଆପେ ଶୂନ୍ୟ ହେଇକି ଆଉ କଣ କହିବ କିଛି ଜାଣି ନପାରି ଚୁପ ହେଇକି ରହିଲା । ମୁଁ ସେଇଠୁ ପ୍ରଥମେ ତା ପ୍ୟାଣ୍ଟକୁ ଟାଣିକି ବାହାର କଲି, ଜ୍ୟୋତି ଜାଣିକି କିଛି ନକହି ଧୀର ହେଇକି ରହିଲା । ଭାଇମାନେ ଯାହାର ବଡ ବିଆରେ ଗେହିକି ମନ ଭାଙ୍ଗିଗଲାଣି ଏଭଳି କଅଁଳିଆ କଷି ବିଆ ଦେଖିଲାମାନେ ତାକୁ ଚୁଚୁମିବାକୁ ଇଚ୍ଛା ହେବ ।
ବିଆ ପୁରା କାଚ ଭଳି ଦିଶୁଥିଲା ଗୋଟେ ବି ବାଳ ନାହିଁ କି ଶୁଙ୍କ ଟିକେ ବି ନାହିଁ । ମୁଁ ବିଆରେ ମୁହଁ ମାରିକି ଚୁଚୁମିକି ଝୁଣି ପକେଇଲି । ଜ୍ୟୋତିକୁ ଧରିକି ଶୋଇବା ଭିତରେ ତା ବିଆରୁ ହେଲେ ଲାଳ ଝରେଇ ଯାଇଥିଲା । ବିଆକୁ ଅଳ୍ପ ମେଲେଇ ବିଆର ଛୋଟ କଣାରେ ଜିଭ ପୁରେଇଲି ମେଲାକଲି । ବିଆର ଗୋଜିଆ ଭାଗକୁ ଓଠରେ ଟାଣିଲି । ମୁଁ ଜ୍ୟୋତି ବିଆକୁ ଝୁଣି ଝୁଣି ଲାଲ ପକେଇଦେଲି । ମୋ ବାଣ୍ଡ ଖାଲି ଟିଙ୍ଗେଇ ହେଇ ରହିଥାଏ । ମୁଁ ସିଟ ତଳେ ଆଣ୍ଠୁ ପକେଇ ବସିଳି ତା ଗୋଡକୁ ମେଲେଇକି ବିଆକୁ ଜିଭ ମାରିକି ଢିଲା କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲି । ବିଆକୁ ଶୋଷାଡିକି ବିଆର ଲୁଣିଆ ପାଣି ନିଗାଡି ଦେଲି । ଜ୍ୟୋତି ବିଆକୁ ଟିଙ୍ଗେଇ ଚାଲିଥାଏ ଆଉ ବିଆ ସେତେବେଳକୁ ଧକଧକ ହେବାରେ ଲାଗିଲା ।
ତାପରେ ମୋ ବାଣ୍ଡ ଅସମ୍ଭାଳ ହେଇଗଲା । ମୋ ବାଣ୍ଡରୁ ପାଣି ଭଳି ଲାଳ ବାହାରି ଆସିଲା ମୁଁ ତାକୁ ବାଣ୍ଡର ମୁଣ୍ଡିରେ ଲଗେଇଲି ଆଉ ଜିଭରେ ଛେପ ନେଇକି ବିଆର ଭିତରେ ପଶେଇଲି । ମୁଁ ଦୁଇ ହାତରେ ବିଆକୁ ମେଲେଇଲି, ବାଣ୍ଡର ମୁଣ୍ଡିକୁ ବିଆର କଣା ସିଧା ରଖିକି ପେଲିଲି । ଧୀରେଧୀରେ ଗେହୁଗେହୁ ପଚ କି ଭର୍ତି କରିଦେଲି ଯେ ବିଆରେ ମୋ ବାଣ୍ଡ ଜାମ ହେଲା ପରି ଲାଗିଲା । ମୁଁ ଜାଣିଦେଲି ଯେ ପୁରା ଭିତରକୁ ବୋଲି ପଶିଛି ଆଉ ଜ୍ୟୋତି ଆଃ ଆଃ ହେଇ ଛାତିକୁ ଟେକି ଦେଇକି ସିଟରେ ପଡିଥିବା ବେଡ଼ସିଟକୁ ଟାଣିକି ମୁହଁକୁ କାନ୍ଦିଲା ଭଳି କରିକି ଲୁହ ଗଡେଇ ଦେଲାଣି ।
ମୁଁ ବିଆରେ ସେମିତି ପଶେଇକି ରଖିଲି, ଆଉ ଧୀରେ ଧୀରେ ଭିତରୁ ବାହାର କରିକି ଧୀରେଧୀରେ ପଶେଇ ଚାଲିଲି । ବିଆକୁ ଚାଟିକି ପୁରା ନଳୁଆ କରିଦେଇଥିଲି ସେଥିପାଇଁ ବାଣ୍ଡ ସ୍ଲିପ୍ କଲାଭଳି ପଶିଗଲା । ସେମିତି ବିଆ ଭିତରେ ବାଣ୍ଡକୁ ପଶେଇକି ରଖିକି, ଡ୍ରେସ ଭିତରେ ହାତ ପଶେଇକି ଦୁଧକୁ ସେମିଜି ଭିତରୁ ଟେକିକି ବାହାର କଲି ଆଉ ଚୁଚୁମିଲି । ଦୁଧ ସାଇଜ ୨୮ ହେବ ଭିତରେ ବ୍ରା ନାହିଁ ଖାଲି ସେମିଜି । ଦୁଧ ଲେମ୍ବୁ ଭଳିଆ ଫୁଲୁକା ଆଉ ଦୁଧମଝିରେ କଣା ହେଇକି ଥିଲା । ବରକୋଳି ମଞ୍ଜି କାମୁଡ଼ିଲା ପରି ଦୁଧକୁ ପାକୁଳେଇକି ଚୁଚୁମି ଚାଲିଲି ।
ଜ୍ୟୋତି ଆଃ…ଉଃ…ଉଃ…ଆଃ… ଏମିତି ହେଇ ଚାଲିଲା, ମୁଁ ଦେଖିଲି ବିଆ ନାଳୁଆ ନାଳୁଆ ଅଛି ଆଉ ବିଆରେ ବାଣ୍ଡ ଖସିଲା ପରି ପଶୁଛି ସେଥିପାଇଁ ମୁଁ ଟିକେ ଭିତରକୁ ବୋଲି ପଶେଇକି ଗେହିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲି । ମୋ ବାଣ୍ଡ ତା ୧୬ ବର୍ଷୀୟା ବିଆର ପାଖୁଡ଼ାକୁ ମେଲେଇକି, ଚିରିକି ଭିତରକୁ ପଶୁଥିଲା । ବିଆର ଦୁଇ ପାଖୁଡା ବାଣ୍ଡ ପଶିବା ସମୟରେ ଫୁଲିକି ଦୁଇଭାଗ ହେଇଯାଉଥିଲା । ସେମିତି ଭିତରକୁ ବାହାରକୁ କରିକି ୫ମିନିଟ ହେବ ଗେହିଛି ବିଆରୁ ରକ୍ତ ବାହାରିଲା ଆଉ ବୋହିକି ମୋ ବାଣ୍ଡର ମୂଳକୁ ଯେମିତି ଆସିଲା ମୁଁ ବିଆରୁ ବାଣ୍ଡ ବାହାର କରିଦେଲି ଆଉ ବିଆକୁ ମେଲେଇକି ଭିତର କଣା ଦେଖିଲି । ସେତେବେଳକୁ ବିଆର ସିଲ ଫାଟିକି ଖଣ୍ଡି ଖଣ୍ଡି ହେଇକି ବିଆ ମୁହଁରେ ଥିବା ଚମଡା କଣା କଣା ଦେଖା ଯାଉଥିଲା ।
ମୁଁ ରୁମାଲରେ ବିଆରୁ ବୋହୁଥିବା ରକ୍ତକୁ ପୋଛିଦେଲି । ଜ୍ୟୋତି ସେତେବେଳକୁ ଖାଲି ବିଆରୁ ମୋ ହାତକୁ ଟାଣିକି ବାହାର କରିଦେଉଥିଲା । ମୁଁ ଆଉଥରେ ଛେପ କଳେ ହେବ ବିଆ କଣାରେ ନେଶିକି ଜ୍ୟୋତିକୁ ସିଟ ଉପରେ ଶୁଆଇକି ତା ଜଙ୍ଘଦିଟାକୁ ଛାତିରେ ଚାପିକି ଧରିଲି । ଜଙ୍ଘକୁ ଫେଡାକଲା ଭଳି ମେଲେଇଲି, ବିଆର ଫାନ୍ଦ ହେଲେ ଅଳ୍ପକି ମେଲେଇ ହେବାରୁ ବାଣ୍ଡକୁ ଲଗେଇକି ଭିତରେ ପଶେଇଲି । ଫାଷ୍ଟ ୨ମିନିଟ ହେବ ଟିକେ କଷ୍ଟ ହଉଥିଲା ଯେ ଜ୍ୟୋତି ଉଃ…ଆଃ…ଉଁ ହେଲା । ତାପରେ ଯେମିତି ବିଆର ବାଟ ଟିକେ ଫିଟିଗଲା ବାଣ୍ଡ ସେଇଠୁ କେତେ ଟାଇଟରେ ପଶିଲେ ବି କିଛି ଜଣା ପଡିଲାନି ।
ମୋର ଯେତେବେଳେ ବାହରିବ ବାହାରିବ ହେବ ମୁଁ ଜାଣିକି ଟିକେ ବିଆରୁ ବାଣ୍ଡକୁ ବାହାର କରିଦିଏ ଆଉ ପୁଣି ଟିକେ ଅପେକ୍ଷା କଲା ପରେ ଆଉଥରେ ପଶେଇକି ଗେହିଚାଲେ । ପୁରା ୨୦ମିନିଟ ଖଣ୍ଡେ ଗେହିଲି ଆଉ ବାଣ୍ଡ ଭିତରକୁ ବାହାରକୁ ହେଇକି ବିଆକୁ ନାଲି ପକେଇଦେଲା ଆଉ ବିଆକୁ ଫୁଲେଇଦେଲା । ତାପରେ ଜ୍ୟୋତିର ପାଣି ବହରିବାର ଯେମିତି ହେଲା ସେ ଆଃ ଆଃ ହେଇକି ମୋ ହାତକୁ ଜାବୁଡିକି ଧରିଲା । ମୁଁ ଜାଣିଦେଲି ଯେ ବାହାରିବ ବୋଲି ଆଉ ଜୋରଜୋରରେ ଗେହିଲି, ମୋର ହେଲେ ତାର ବାହାରିବ ସାଙ୍ଗରେ ବାହାରିପଡ଼ିଲା । କାଳେ ଛୁଆ ରହିଯିବ ବୋଲି ମୁଁ ବିଆରୁ ବାଣ୍ଡକୁ ଟାଣିକି ବାହାର କରିଦେଲି ସବୁ ଅଠା ବେଡ଼ସିଟ ସହିତ ଜ୍ୟୋତିର ବିଆ ଉପରଯାକ ଆଉ ଗାଣ୍ଡିସନ୍ଦା ଯାକ ପଡିଲା ।
ତାପରେ ଜ୍ୟୋତିକୁ ଜ୍ବର ଆସିଲା ଯେ ମୁଁ ତାକୁ Snacks ସହିତ Drinko ପିଇବାକୁ କହିଲି । ସେ ପିଇଲା ପରେ ଅଧଘଂଟା ଯିବାରୁ ଟିକେ ଭଲ ଲାଗିଲା । ତାକୁ ଯେମିତି ଭଲ ଲାଗିଲା, ମୁଁ ତାକୁ କୁଣ୍ଢେଇକି ଧରିକି ବିଆର କଣାରେ ବହୁତ ସମୟ ଯାଏ ଆଙ୍ଗୁଠି ମାରି ମାରିକି ଶୋଇଗଲି । ସକାଳୁ ଉଠିବା ପରେ ତାକୁ ଅଳସୁଆ ଅଳସୁଆ ଲାଗିଲା । ଭାବୁଥିଲି ଆଉଗୋଟେ ଟ୍ରିପ ଗେହିଦେବି ବୋଲି । କିନ୍ତୁ ତା ଦେହ ଖରାପ ଦେଖିକି ମୁଁ କିଛି କଲିନି ।
ତାପରେ ଦିଲ୍ଲୀ ପହଁଚିଲୁ, କେହିକିଛି ଜାଣି ପାରିଲେନି । ପୁଣି ୫ଦିନ ପରେ ଦିଲ୍ଲୀରୁ ଜ୍ୟୋତିକୁ ଜାଣିକି ଏକା ବୁଲେଇବାକୁ ନେଇକି ଗଲି ତାଜମହଲ ଦେଖେଇବାକୁ । ତାଜମହଲ ଦେଖିଲୁ ଆଉ ବାହାରେ ଦୁଇରାତି ଲଜ ନେଇକି ରହିଲୁ । ଦୁଇରାତି ରହିବା ଭିତରେ ଜ୍ୟୋତିକୁ ଜାଣିକି ଗିହାଗେହି ପାୱାର ଟାବଲେଟ ଖାଇବାକୁ ଦେଇକି ଏମିତି ଗେହିଲି ଯେ ସେ ଚଡି ବି ପିନ୍ଧି ପାରିଲାନି । ସେକଥା ଆଉଗୋଟେ ପାର୍ଟରେ ନିଶ୍ଚୟ କହିବି, ଖାଲି ତୁମେ କମେଣ୍ଟରେ ହଁ କହିଲେ ହେଲା ।